ANÁLISE SINXELO DO DEBUXO INFANTIL.

O debuxo infantil pode ser unha ferramenta moi útil en educación, xa que pode servir para coñecer a personalidade dos estudantes, o que pode contribuír a personalizar a aprendizaxe e conseguir que sexa máis significativo. Imos coñecer as principais claves para analizar as súas creacións

O debuxo é unha forma de expresión, diversión, exploración e descubrimento para os máis pequenos. Unha actividade que, polo seu carácter individual, empeza en idades moi temperás e pasa por distintas etapas gráficas ao longo dos anos: o garabato, a fase pre-esquemática, a esquemática, o realismo e o pseudonaturalismo.

Para a análise do debuxo infantil 

é imprescindible crear un ambiente tranquilo, favorable á aprendizaxe e con diversidade de materiais. No momento de avaliar debes ter en conta o proceso de realización do debuxo e non unicamente o resultado final, así como tamén é moi importante escoitar aos nenos e nenas para que che conten o significado dos seus propios debuxos e así poder contextualizarlos e analizalos con máis profundidade.

5 elementos a ter en conta ao analizar o debuxo infantil:

Os trazos máis destacados que debes considerar para analizar un debuxo dos teus alumnos e alumnas, poderían ser os seguintes:

1.- A posición do debuxo: Segundo a localización do debuxo no soporte, podemos interpretar o seguinte:

• Se se divide o espazo en tres áreas horizontais, aqueles debuxos que queden na parte superior corresponden á parte intelectual, que se relacionan coa imaxinación, a curiosidade e o desexo por descubrir cousas novas. Aqueles que se sitúen no centro son debuxos que representan unha maior emotividade, mentres que os debuxos que se atopen na parte inferior indican as necesidades físicas e materiais que pode ter o neno ou nena.
• Se a área de debuxo divídese con tres liñas verticais, aqueles debuxos que queden na parte esquerda pertencen a individuos con preferencias polo pasado que poden mostrar unha falta de adaptación ao presente e mesmo introversión. Pola súa banda, aqueles que se sitúen no centro corresponden a nenos con interese polo presente e adaptación ao mesmo. E, finalmente, os da dereita corresponden a persoas que teñen un interese polo futuro e que dispoñen dunha gran capacidade de adaptación e de sociabilidade.

2.- A presión do trazo: Se o trazo ten bastante presión, é dicir, é forte, pode reflectir vitalidade, audacia e nalgúns casos impulsividade ou falta de control. Se o trazo é débil, poderíase identificar cunha falta de vontade, fatiga física, timidez e inhibición dos instintos.

3.- As formas: As liñas rectas asócianse con certa agresividade, en cambio, as liñas curvas supoñen suavidade, dozura e emotividade, control sobre si mesmo e complicidade afectiva coas figuras de apego.

3.- Carácter do trazo: Cando os trazos son continuos, representan seguridade, extroversión e sociabilidade. Cando os trazos son fragmentados e se observan moitos borróns, pódese identificar con certa inseguridade e impulsividade.

4.- As cores: Aínda que o seu uso depende moito da idade do neno ou nena e do contexto cultural ao que pertenza, podemos ver algúns exemplos dos valores simbólicos que se asignaron ás diferentes cores. 
Cando predomina a cor vermella, asóciase á vida, o ardor, o perigo, a enerxía. O amarelo simboliza a luz do sol e reflicte felicidade, alegría, curiosidade. O azul representa a paz e a tranquilidade. O verde asóciase a unha certa madurez, sensibilidade e intuición. O negro identifícase co medo, o descoñecido, ao prestixio e á seriedade.

Estes son só algúns dos aspectos posibles para considerar, pero existen outros moitos que tamén podes investigar máis a fondo e que se deben ter en conta segundo a evolución madurativa e cognitiva dos alumnos, como a análise da figura humana ou outras figuras como os animais, as casas, as flores, os coches.....

FONTE: Tiching