5 ª sinfonía de Beethoven, primer movemento!
FONTE: Jean-Louis Bolomey
VÍDEO. ATENCIÓN Á DIVERSIDADE A TRAVÉS DO BALLET
FONTE: Livia Leardini
CINE XUVENIL NADAL
Rory O'Shea was here
Traducido: BAILO POR DENTRO
'Rory O'Shea Was Here (Inside I'm Dancing)' conta a historia de dous mozos que se enfrontan a máis retos que a maioría da sociedade, pero que grazas a eles aprenderán leccións valiosas acerca da vida e do amor nesta comedia dramática.
Un deles é Michael Connolly, un vinteanerio que sofre parálise cerebral, polo que está condeado a pasar o resto da súa vida sentado nuha cadeira de rodas. Ademáis, moi pouca xente é capaz de entender todas aquelas cousas intelixibles que pronuncia. O outro é Rory, que a pesar de que tampouco pode andar, loitará por acadar a independenza de ambos para vivir sós no seu propio fogar. Siobhan, unha inexperta enfermeira axudaraos nesta empresa inesquecible.
Gabi, una historia verdadera (online)
Gabriela Brimmer, poetisa e escritora, naceu cunha parálise cerebral que lle impedía calquera tipo de movemento ou expresión, salvo as realizadas co pé esquerdo, que conseguiu adestrar para poder comunicarse tecleando con el sobre unha máquina de escribir.
( FILMAFFINITY)
INTOCABLE (online)
O protagonista é un home de clase alta que quedou tetrapléxico a causa dun accidente de parapente. Un bó día contrata como asistente persoal a un inmigrante dun barrio marxinal que acaba de saír do cárcere. Os contrastes entre ambos crean unha película entretida, chea de risos e bos momentos e intencións.
DESENVOLVEMOS O PENSAMIENTO POSITIVO
O pensamento optimista axuda aos nenos a crecer sanamente e a ser máis creativos e independientes no futuro.
A filosofa Elsa Punset, española, propón este proxecto.
- É unha técnica ideal para facer na CLASE. Prepara un frasco de cristal grande que será o frasco da felicidade. Podes escribilo con rotulador ou colocar unha etiqueta impresa en papel transparente e colocalo nun lugar visible da clase.
- Cada día, un alumno terá que escribir o mellor que lle pasou o día anterior e apuntalo nun papel. Poden ser cousas sinxelas. Unha palabra amable, un sorriso ou un exame que saíu mellor do esperado… Ao escribilo, gravarase no cerebro aínda que non nos deamos conta. Dóbrase o papel e introdúcese no frasco.
- Ao final de cada trimestre, aproximadamente, ou ben cando o frasco xa estea cheo ou cando necesitemos un pouco de ánimo e boas vibracións en clase, sácanse os papeis e lense todas as mensaxes positivas en clase reflexionando sobre cada un deles.
FONTE: Imágenes educativas
2019. LECTURAS PARA AGASALLAR EN NADAL III
A acondroplasia é un trastorno xenético que afecta o crecemento dalgúns ósos do noso corpo. Os ósos máis longos do esqueleto non crecen todo o que deben, así que as persoas con esta discapacidade son máis baixiñas. Os nenos con acondroplasia só necesitan algún coidado específico e unha alimentación especial, pero a súa vida é igual á túa. Está repleta de ilusións e esperanzas. Neste conto coñecerás a Pablo, un neno intelixente e divertido que che asombrará polas súas moitas capacidades.
FONTE: Funcación ONCE
+ de 5 anos
Un libro de talentos que recolle microhistorias onde o noso alumnado pódese identificar perfectamente.
Estes super heroes e súper heroínas son nenos e nenas coma os que enchen as nosas aulas, capaces de realizar grandes proezas no seu día a día. Todos teñen un talento especial, nós tan só temos que axudalos a descubrilo para que se sinta orgulloso do seu don e poda sacarlle o máximo proveito.
AUTORA: Susana Isern. ILUSTRADORA: Rocío Bonilla. Ed. Flamboyant
A lectura deste álbum ilustrado permite que os peques empecen a formarse unha mentalidade crítica, distanciándose do aborregamento do grupo. Está ben non axudar a alguén só porque ninguén axuda? É correcto non deixar xogar a unha nena ao fútbol? Debemos facer canalladas só porque as demais fanas?
Este amigo de intercambio, moi molesto ao principio, actúa como a conciencia do protagonista. Con tantas preguntas pon en evidencia a falta de lóxica no seu comportamento e faille enfrontarse á realidade das súas accións e omisións. Sen ningunha dúbida, é un fantástico álbum ilustrado para traballar a intelixencia emocional dos noso alumnado e falarlles de empatía pero, sobre todo, de responsabilidade e comportamento ético.
AUTORA: ROCÍO Bonilla. Ed Beascoa
2019. LECTURAS PARA AGASALLAR EN NADAL II
A partir de 6 anos
Cando naceu a miña irmanciña Beatriz, a miña familia agrandouse e convertémonos en seis, ou sete, se contamos o cromosoma de máis co que ela naceu. Desde ese momento tivemos que coidala coma se fose unha bomboneira de cristal. Aínda así, sen ela, a nosa casa non sería a mesma.
A partir de 10 anos
"Chámome Blo. Teño Síndrome de Down, unha noiva, moitos amigos e un disco favorito". A normalidade e a integración son os acenos de identidade das tiras cómicas e desenfadadas deste libro. En palabras dos seus autores: "Quen ten un familiar con Sindrome de Down ten anécdotas súper divertidas. A nosa intención é contalas desde o súa punto de vista, cunha maneira moi simple de ver as cousas".
6-11 anos
Desde hai varios meses vou a unha escola de superheroes. Alí todos temos superpoderes, e a señorita Merche ensínanos a utilizalos. Así empeza este sorprendente álbum no que coñeceremos a Susi, capaz de lanzar patadas a distancia; Andrea, que pode viaxar sen moverse da súa cadeira; Johnny, con visión nocturna; ou Darius, capaz de parar o tempo.
A partir de 3 anos
A vaca Macarena non se sinte especial. Non sabe montar en bicicleta, nin facer equilibrio como as outras vacas. Pero un día queda dunha peza ao descubrir algo extraordinario... PUXO UN OVO! A cría que nace do ovo, é realmente filla de Macarena? No cortello, todos cuchichean e queren saber a verdade...
A partir de 5 anos
Os cadrados miraban aos triángulos de esguello ata que un terremoto puxo todo patas para arriba e os triángulos idearon un plan de reconstrución en unión cos cadrados. Así naceron os trapecios, os rombos, os pentágonos, os hexágonos... Nun radio de poucos quilómetros vivían os círculos. Pronto naceu a amizade. E coa amizade chegaron arcos, bóvedas, cúpulas. Un conto sobre a convivencia, a diversidade e a amizade.
GUÍA AIJU 3.0 DE XOGUETES 2019-2020. AGASALLOS PARA NADAL. ORIENTATIVO
GUÍA AIJU 3.0 2019-2020
El juego y los juguetes en los niño/as con diversidad cognitiva................. 92
Jugando para ser iguales.............................................................. 100
Colocáronse estes símbolos xunto aos xoguetes que consideramos que poden ser enriquecedores para cada tipo de discapacidade, aínda que na maioría dos casos o seu aproveitamento non será ao 100%. Os nenos/as con diversidade funcional poden ter ritmos de aprendizaxe distintos a outros, por iso é importante adaptar as indicacións respecto a a idade.
Xoguete adecuado para nenos/ as con DISCAPACIDADE MOTORA, especialmente naqueles que presentan problemas importantes de manipulación. Poden utilizalos as persoas con esa discapacidade, pero para iso é necesario efectuar algunhas ADAPTACIÓNS. 
Xoguete adecuado para nenos/ as con DISCAPACIDADE AUDITIVA. 
Xoguete adecuado para persoas CEGAS ou cunha DEFICIENCIA VISUAL importante.
Estes xoguetes poden utilizarlos as personas con discapacidade, pero para elo é preciso efectuar algunhas ADAPTACIÓNS.
FONTE: AIJU Instituto Tecnológico de producto infantil y de ocio
2019. LECTURAS PARA AGASALLAR EN NADAL I
Dado que estamos moi próximos ao Nadal e que son datas moi propicias para agasallar, imos facer unha selección de contos para explicar a nenos e nenas condicións especiais que se poidan dar veces, ben sexa a eles mesmos, a algún amiguiño-ao ou familiar. O obxectivo é a inclusión de todos no respecto ás condicións e a personalidade de cada un.
Marian é unha tartaruga de pel rugosa con ollos limpos e tenros. Asústase se o vento sopra forte, esconde a cabeza e non a saca ata que o aire se calma. Marian levántase cedo, lávase a cara e vístese amodo. Bebe zume de limón, cepilla os seus dentes, colle a carteira e, pasiño a pasiño, camiña cara á escola. Un conto sobre a síndrome de Down.
Claro exemplo de normalización. Esta historia, preséntanos a un grupo de nenos e nenas con trazos comúns, como a idade, o colexio, as súas propias experiencias....., aínda que un deles ten unha característica que os demais non teñen, Pablo vai en cadeira de rodas. O resto do grupo sente por el unha estimación sincera e transparente propia da infancia, como a que senten por calquera outro compoñente do grupo, xa que o consideran un igual. E, de feito, o é.
A Branca cústalle moito ler: confunde as letras, cambia as sílabas e substitúe unhas palabras por outras. Xunto cos seus pais, acode á consulta de Ariadna, unha logopeda que lle marcará unhas pautas que axudarán moito a Branca a superar as súas dificultades.
Este libro está adaptado ao sistema de Lectura Fácil: un modo de facer a lectura accesible a diferentes tipos de necesidades específicas de aprendizaxe. Hugo é tartamudo e Bernardo é disléxico, confunde as letras e os números. Os 2 amigos deciden formar un club para defenderse dos que rin deles. Aos poucos, vanse unindo máis compañeiros ao Club dos Raros.
PROGRAMA PARA A MELLORA DAS FUNCIÓNS EXECUTIVAS
Que son as funcións executivas?
As funcións executivas son actividades mentais complexas, necesarias para planificar, organizar, guiar, revisar, regularizar e avaliar o comportamento necesario para adaptarse eficazmente ao entorno e para alcanzar metas ( Bauermeister, 2008).
Procesos fundamentais:
Memoria de traballo. Planificación. Razonamento. Flexibilidade. Inhibición.Toma de decisións. Estimación temporal. Ejecución dual. Branching (multitarea).
Según Ortega Tapia (2013) as funcións executivas son aquelas funcións que regulan os nosos actos máis complexos: planificación, organización, secuenciación, relacións causales, o razoamento lóxico, o pensamento deductivo etc.
7 FRASES PARA DECIR CADA DÍA AO NOSO ALUMNADO
1. “Sei que saberás facelo"
Algunhas palabras teñen o poder de reconfortar e facernos sentir capaces de calquera cousa.“Creo en ti”, “non dubido que o conseguirás”, “vas logralo”.
2. “Por que non probas?"
”Coa nosa actitude positiva e próxima, lembrámoslles que confiamos neles e, sobre todo, que teñen a capacidade para crer e crecer.“Atréveste a probar?”, “e se o tentamos xuntos?”, “anímaste a facelo?”
3. “Encántame como es, encántame como fas isto"
Unha parte importante na construción da autoestima é a interacción con outras persoas. É bonito (e necesario) lembrarlles que cada un deles é único e especial. Na diferenza está o valor!.
É unha boa frase (en todas as súas variantes) para que os alumnos póñanse no lugar doutra persoa e así conducilos cara a un pensamento máis positivo e empático: “Crees que o teu compañeiro XXXX pensaría igual?”, “mañá volverías pensar o mesmo?”
5. “Canto te esforzaches!”
Así é como a motivación recae no camiño e non unicamente na meta final. Cando destacamos con palabras bonitas a dedicación que o puxeron nunha tarefa, fortalecemos eses comportamentos e actitudes positivas.
“Implicácheste moito no traballo de grupo”, “traballaches duro en iso”,“podes estar orgullosa, como te esforzaches!”...6. " Hoxe estás moi contento!".
Necesitan aprender vocabulario emocional para entender o que están a sentir e poñer voz ás súas emocións. Só así logran identificar os seus sentimentos e compartilos. “Vexo que estás moi feliz”, “vexo que iso non che gustou”, “paréceme que estás enfadado.”
7. “Impórtame a túa opinión, que pensas sobre isto?”
Cando damos valor ás súas opinións, síntense reconfortados e satisfeitos. Isto tradúcese nuns beneficios inmediatos na convivencia nas aulas: os nosos alumnos móstranse máis receptivos e tolerantes, promovendose o diálogo entre eles.
Aínda que simples, estas frases ditas de forma consciente e no momento adecuado; conseguen xerar actitudes moi positivas nas nosas aulas e sacan a relucir o mellor que temos as persoas, esas calidades humanas únicas que nos fan especiais.
FONTE: Educación 3.0 Rocío López Valdepeñas es maestra especialista en innovación educativa y emprendimiento.
ELIMINAR BARREIRAS, DERRIBAR MUROS. VÍDEO
Déstevos conta de cántos muros hai ao noso rededor?
FONTE: Neuronas en crecimiento
EL DUELO
BLOG sobre el duelo. FUNDACIÓN MARIO LOSANTOS DEL CAMPOHai razóns sólidas para crear un blog sobre o duelo: a primeira é que debe existir un espazo no que abordar unha realidade universal, como é a morte e, consecuentemente, a dor que produce a perda dun ser querido.
FONTE: Mª Ángeles Salgado
HISTORIA REAL DE ÍAN. VÍDEO
Basada na historia real dun neno con discapacidade motora, que quería ser un neno máis.
FÓRA AS BARREIRAS!
A IMPORTANCIA DO TRAZO NA ESCRITURA
Unha boa escritura depende dunha boa base na motricidad fina.
A escritura é unha habilidade sensomotora e a súa aprendizaxe efectiva depende do entrenamento que se lles dea ao alumnado na súa primeira etapa escolar na que adquiren as habilidades gráficas básicas necesarias para a formación das letras.
Cando na súa primeira infancia os nenos debuxan e colorean de maneira espontánea realizan unha das actividades na que se involucran diversos procesos perceptivos, motrices, cognitivos e emocionais mediante o uso de ferramentas e materiais diversos como os lapis de cores, as ceras, os pinceis, os cadernos e numerosos tipos de papel. A medida que crecen, aumenta o control dos seus movementos como resultado das diversas actividades que realizan con todo o corpo e algunhas partes deste.
Na elaboración dos trazos identificamos dous momentos:
- O recoñecemento daqueles signos ou series de signos (grafías), cos cales se representan de maneira escrita, xa sexa, un son ou unha palabra falada. Trátase entón do descubrimento da forma, a dimensión, a orientación, a direccionalidade e as transformacións a través das sensacións cinestésicas, visuais e táctiles.
- A automatización da grafía que permite a súa utilización sen o esforzo de elaborala unha e outra vez.
Os trazos maduran cos nenos
A medida que os nenos crecen, a súa escritura vai perfeccionándose. Así, os menores de dous anos trazan garabatos amplos, con movementos pouco controlados e rápidos do brazo. Ao chegar aos dous anos, os seus trazos fanse máis miúdos, repetidos e superpostos. Ese tipo de trazos permiten que as accións que os producen sexan máis pausadas e controladas. Outra función que se desenvolve aproximadamente a esta idade é o rastrexo ocular do movemento.
Cando o trazo xa é pausado, habitúanse a separar as grafías desprazando o brazo polo que logran un maior axuste e control de movementos, denominado control simple.
O control simple permite dirixir a man cara a un trazo xa realizado. Isto obsérvase con claridade nos primeiros trazos rectos de liñas horizontais, verticais e oblicuas. Os nenos e nenas debuxan estes primeiros trazos de maneira repetitiva polo simple pracer de facelo.
Cara aos dous anos e medio, xa son capaces de realizar actividades nas cales unen dous trazos. A isto coñéceselle como control dobre. Nese momento os nenos inician o peche das figuras. Dous meses despois tenden a debuxar círculos de maneira aleatoria no espazo, para logo darlle paso á orde e a dirección. Esta secuencia de círculos dá paso á representación da figura básica dun ser humano.
O trazo circular conséguese coordinando os movementos da articulación do brazo ao redor do ombreiro. Entre os dous e tres anos de idade os nenos son capaces de pechar os círculos cun trazo moito máis controlado e con eles representan obxectos, animais e persoas. Pode por exemplo debuxar á súa familia e á súa mascota usando círculos de diferente tamaño de acordo coa percepción que teñen deles.
A arte de coller un lapis
A maneira en que os nenos suxeitan o lapis atópase directamente relacionada coa coordinación visomotriz. Desde que son bebés tentan suxeitar obxectos. Aos quince meses lógranos suxeitar de maneira máis controlada. Ao redor dos dous anos suxeitan un lapis ou cera con demasiada forza e utilizan toda a man. É o momento en que o docente, os pais ou outros adultos, comencen a acomodarlles os dediños para que a suxeición sexa correcta: con menor forza e maior coordinación no movemento.
A expresión libre e os trazos
Os exercicios que realizan os nenos aos cinco anos teñen como propósito estimular e desenvolver os seus procesos motrices e perceptuales; con todo, non substitúen a riqueza da expresión libre, polo que se suxire programar en forma paralela ao exercicio mesmo dos trazos, actividades de debuxo espontáneo.
Tanto as actividades de trazos como as de debuxo libre teñen como obxectivo principal desenvolver a coordinación viso-manual fina. Os trazos resultan do movemento do brazo e da man que despraza un instrumento; cera, pintura, lapis, sobre un soporte: encerado, papel, folla, caderno, etc.
Cando os nenos realizan trazos ou grafismos hai que ter en conta as seguintes variables:
- O movemento – desprazamento do brazo e a man.
- O instrumento empregado e o soporte utilizado sobre o que se desliza que debe ser adecuado ao nivel de maduración do neno.
- A gradación da dificultade mediante a combinación de liñas, formas e espazos.
- executar o trazo no aire (por exemplo co dedo estendido);
- no encerado (por exemplo coa palma da man húmida);
- en cartolinas (pode ser con rotuladores) e con materiais tridimensionales (facendo formas con cordas -por exemplo- para logo reproducir o trazo).
Que se busca cos trazos?
A continuación citaremos os obxectivos que se perseguen coa elaboración de trazos.
- Desenvolver a capacidade de coordinar a acción de diversos grupos musculares para producir ou inhibir movementos voluntarios, finos e precisos.
- Adquirir destreza no manexo de instrumentos de debuxo e pintura mediante a utilización de diferentes instrumentos cos que se poida exercer distinta presión como ceras, marcadores, rotuladores, lapis, pincel....
- Lograr maior control na prensión dos útiles de escritura e da presión destes sobre o soporte.
- Desenvolver a capacidade para percibir a invariabilidade de determinadas propiedades dunha imaxe aínda que varíe o seu tamaño ou a súa posición.
- Desenvolver o control da mirada e os movementos oculares. A dirección dos trazos e a súa organización no espazo dunha folla do caderno, facilítalles aos nenos desprazar os ollos e a man na dirección da lectura e a escritura; de esquerda a dereita e de arriba abaixo. Esta capacidade de regular e coordinar os movementos dos dous ollos en orde para lograr unha correcta visión binocular maniféstase na fixación da mirada e a regulación da mobilidade ocular.
- Desenvolver hábitos posturais, é dicir, a adopción e mantemento de posturas equilibradas co mínimo de esforzo muscular. Para lograr este obxectivo é importante que os nenos usen un tipo de mobiliario adecuado que evite que acheguen demasiado o seu corpo ao libro ou ao caderno.
- Desenvolver a organización espacial nunha superficie como a dunha folla de caderno.
FONTE: Norma Educación Víctor Ardila
GUÍA DE ALIMENTACIÓN PARA PARÁLISE CEREBRAL
Recomendacións para persoas con parálise cerebral e outras discapacidades con grandes necesidades de apoio sobre alimentación e deglución.
FONTE: ASPACE
VI CONGRESO TADEGa. A CORUÑA 2019
VI CONGRESO TADEGA. CORUÑA 2019
"Acoller, incluír, acompañar, convivir....."
22 a 23 de novembro de 2019 na UDC (A Coruña). Escolle os teus obradoiros favoritos.
Máis dunha ducia de obradoiros entre os que podes escoller.
programa e obradoiros
Matricúlate no congreso co seguinte formulario (Low cost ata o 30 de outubro).
EL ARTE DE EMOCIONarte. LECTURA PARA TRABALLAR EMOCIÓNS
Trátase dun libro, complemento do Emocionario, pero dirixido a un público adulto, para que éstes realicen actividades en talleres para adolescentes, en programas de educación emocional.
Gústanos este libro precisamente por isto, por ser un complemento perfecto do anterior. Cada emoción vén acompañada de novo de suxestivas ilustracións (non tantas como Emocionario), curiosidades, citas, xogos mentais, recomendacións de películas…
Como os propios autores indican, este libro é un paseo interior por nós mesmos. Neste libro convídanos a todos a explorar as emocións que constrúen a nosa vida, porque, aínda que todos experimentámolas constantemente, non todos somos conscientes dos distintos matices que as acompañan. Coñecelos é unha arte, unha arte que nos leva a ter unha vida máis harmónica, máis plena.
FONTE: Dionisia Plaza. AUTORES: Cristina Núñez Pereira / Rafael R. Valcarcel
Ed: Nube de tinta
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)