GRAZAS A TODOS E TODAS!

Hoxe é un día moi especial para mín porque remato a miña etapa no ámbito profesional. A partir de agora poderei ocuparme de cousiñas nas que nunca puden determe por falta de tempo.

Quero agradecervos a todos e todas este percorrido que fixemos xuntos. Que fixerades posible que a través deste blog lograramos chegar a moit@s profesionais para tratar de apoiar e  acompañar nesta difícil pero maravillosa tarefa educativa. Grazas polo que compartístedes conmigo e polo que me ensinastedes. Grazas polo que aprendín de vós.

             GRAZAS A TODOS E TODAS!.

Quero despedirme co "mellor vídeo do mundo"   "Cordas" de Pedro Solís García. Sempre estamos a aprender.

"Cordas" foi o gañador do Goya® 2014 na categoría de "Mellor curtametraxe de animación en español".  


            

 FONTE: Youtube

A FOTO


CALISTA PERIODISTA. ENFERMEDADE RARA. LECTURAS.

Calista periodista



É o día a día de Calista que é unha nena cunha enfermidade inflamatoria, -artrite idiopática xuvenil-, e que soña con dar primicias. Xa practica a profesión no seu canal de YouTube.
Este conto pon título á última historia da colección  "Contos que contaxian ilusión", da Fundación ONCE.

En España esta enfermidade afecta a máis de 2,5 millóns de persoas. Esta cifra é equiparable, por exemplo, ao número de afectados por diabetes en España. Sen embargo, a concienciación e o coñecemento que existe a nivel social en torno a elas, aínda é escaso e moi deficiente. 

Autora: Eva Latonda Editorial: ONCE 





LECTURAS PARA AGASALLAR EN NADAL

 HISTORIAS QUE LEVAN O MAXÍN DE VIAXE PARA COIDAR O NOSO PLANETA, PARA RESPETAR AS DIFERENCIAS E PARA PROMOVER A PAZ.


Los latidos de Yago

Pódese bailar desde unha cadeira de rodas? Pódese cantar sen saber falar? Este conto sobre a discapacidade e o amor desvelaranos estes e outros segredos.



La niña que caminaba entre aromas

Ana non pode ver, pero sabe facer cousas moi especiais… Un precioso conto sobre como todos podemos transformar as nosas debilidades en fortalezas.

                                                                                    FONTE: Cuento de Luz 


LECTURAS PARA AGASALLAR EN NADAL. SOBRE EL RESPETO DE LAS DIFERENCIAS


Selección interesante sobre EL RESPETO DE LAS DIFERENCIAS


  


  


     


                                                                                     FONTE: Apegoyliteratura

LECTURAS SÍNDROME DE DOWN

       

Tengo Síndrome de Down  Primaria
trata dunha maneira moi tenra pero tamén rigorosa os medos e o intenso amor que se sente, cando ao nacer dinche que o teu bebé ten Síndrome  Down. Como vai crecendo ese bebé e vaise convertendo nun neno precioso, cariñoso e doce, que se enfronta quizá a máis retos que outros, pero que enche á súa familia de felicidade e agarimo. 
Autora: Helena Kraljič Editorial: Ediciones Jaguar – Miau 

Silvina BAILARINA    Primaria 
Autora: Eva Latonda. Editorial: ONCE 



en Mis hermanos y yo

   

Los mejores amigos                     A partir de 8 anos  




Bea síntese soa cando a súa irmá trae a casa á súa mellor amiga, Isa, pois non a deixan xogar con elas. Isa non viu nunca a ninguén como Bea, que ten Síndrome de Down. Desta historia flúe un sentimento de tolerancia e comprensión cara aos diferentes.
Autora: Anderson, Rachel; Editorial: Alfaguara  
La tortuga Marian          Educación Infantil

Este conto é ideal para ler aos máis pequenos, de tres a seis anos, insignia aos nenos como é a vida desta tartaruga con discapacidade. Recomendada esta lectura para explicarlles esta discapacidade.
                                                                Autora: Taboada, Almudena Editorial: SM 
                                                                                                                   FONTE: CREENA

MARTÍN NO ERA DE ESTE PLANETA. LECTURAS

 Infantil e Primaria

Un cuento de un inadaptado con gran corazón

Martín siempre ha sido diferente al resto de la gente. De pequeño, solía escaparse de casa para ir a la residencia de ancianos de su barrio en el Sur de Alpha Librae. 

Su madre un día intrigada, decidió seguirle en una de esas escapadas. Esperó pacientemente durante las dos horas que Martin permaneció dentro de la Residencia. ¿Qué haría su hijo, un niño de 7 años, en un mundo hermético de veteranos? Al salir, Martín se ajustó sus enormes gafas y mientras miraba a ambos lados de la carretera para cruzar la avenida, (como le había dicho tantas veces su madre), se ponía torpemente el abrigo que le habían regalado para su cumpleaños.

Ella no llegó a averiguar nunca qué había hecho el pequeño durante todo ese rato y durante tantas tardes…

Martín era miope, buenísimo en matemáticas, un poco patoso jugando al fútbol y montando en bicicleta. Le gustaba leer los cómics que su hermano mayor le prestaba mediante la ceremonia propia de cesión de privilegios otorgados por el Rey feudal a sus vasallos.


Solía escapar del mundo a través de las viñetas de Luc Orient y se sentía cómodo invadido por alienígenas mientras imaginaba un mundo mejor en los dibujos de Eddy PappeEra el raro de la familia, el raro de la clase, el raro de un mundo más raro todavía.


Pasaron los años y Martín creció atrapado en libros, cómics y discos de jazz que un viejo de la residencia, al que siempre visitaba los domingos, le dejó cuando murió. Creció con el amor de sus padres, con buenos valores, siempre tuvo pocos pero buenos amigos. Era amable, listo como nadie. Tenía un sentido del humor tan fino, que pocos eran los afortunados de tener una mente tan suspicaz de entender al joven Martín.

Tenía buen corazón, era sensato, respetuoso y educado. Podría haber sido lo que quisiera, destacar en todo lo que se hubiera propuesto. Pero decidió vivir en el lado lúcido de la vida, ser un tipo tranquilo, dar amor sin esperar demasiado. En esta vida de locos, donde todos están locos menos él, Martín podría ser un perdedor.

Lo que nunca podrá saber su madre, es que su pequeño de corazón inmenso, siempre había sido un soñador, y que cuando se escapaba de casa para ir a la Residencia a visitar a los abuelos, el niño sabía que la soledad era el dolor más grandeque podía sentir el ser humano. Enseñaba los cómics que le regalaba su hermano a los abuelos, y por un momento les hacía volar entre platillos volantes y superhéroes espaciales. Se sentaba con ellos a ver las noticias. Les acompañaba a la hora de merendar mientras les contaba anécdotas del colegio. Les hacía olvidarse de la muerte por unas horas cada tarde.

Martín podría considerarse un perdedor en este mundo enfermo. Pero es que Martín no era de este planeta... 

FONTE: Cultura inquieta

CATÁLOGO DIXITAL BIBLIOTECA XUNTA DE GALICIA. AGASALLOS NADAL






 FONTE: Xunta de Galicia