Os nenos con parálise cerebral vense afectados por problemas co ton muscular, así como cos movementos voluntarios e as habilidades motrices. Debido a isto, os horarios das comidas pódense converter nun inmenso desafío.
Nalgúns casos, os nenos non teñen a suficiente coordinación para comer sós e masticar ou tragar, sen que isto resulte algo inseguro para el.
Nalgúns casos, os nenos non teñen a suficiente coordinación para comer sós e masticar ou tragar, sen que isto resulte algo inseguro para el.
Os problemas coa dixestión, o reflujo gastroesofáxico e os problemas de estreñimento fan que comer sexa unha molestia, máis que algo agradable. Estas dificultades traen consigo unha inadecuada alimentación chegando a provocar problemas de crecemento e/ou desnutrición.
Cunha adecuada dieta e técnicas de alimentación, os nenos con parálise cerebral poden gozar tamén do momento da comida, sentirse satisfeitos e así recibir todos os nutrintes que requiren para o seu crecemento e desenvolvemento.
Do mesmo xeito que outros nenos, éstes requiren unha alimentación adecuada e saudable. Pero, nalgúns casos é posible que requiran máis ou menos calorías, dependendo do nivel de actividade e ton muscular que teñan.
Se un neno ten un elevado nivel muscular e maior nivel de actividade física, quere dicir que ten un maior gasto de enerxía, por tanto necesitará comer máis que un neno con baixo ton muscular e menos actividade física.
Os nenos menos activos e con dificultades para recibir os nutrientes na súa dieta debido aos problemas de alimentación, teñen máis probabilidades de ter ósos débiles e fráxiles (pouca densidade ósea). Isto fai que os seus ósos teñan máis probabilidades de fracturas.
Para que os nenos con parálise cerebral manteñan máis fortes os ósos é necesario que reciban cantidades suficientes destes tres nutrientes:
1. Calcio: os alimentos que inxerirnos conteñen vitaminas, minerais e outros nutrientes. O calcio é un importante mineral coa función de sostén da estrutura ósea e dentes. O leite, o iogur e o queixo son alimentos con alto contido de calcio, por exemplo.
2. Vitamina D: axuda a que o corpo absorba o calcio dos alimentos e suplementos que inxerimos. Está presente no salmón, o aceite de fígado de peixe e os produtos fortificados, (Os produtos así denominados son aqueles que foron modificados na súa composición orixinal mediante a adición de nutrientes esenciais a fin de satisfacer as necesidades particulares da alimentación de determinados grupos da poboación) como o leite, o mollo de laranxa e o cereal. A vitamina D tamén é producida polo noso propio corpo, cando expoñemos a pel ao sol.
3. Fósforo: este mineral desempeña un importante papel na formación dos nosos ósos e dentes. O fosforo podémolo atopar en produtos lácteos, peixe, ovos, pito, así como nos froitos secos e os grans enteiros.
Tamén existen outros minerais de moita importancia para a saúde dos ósos, como o magnesio, o cobre, o zinc e o manganeso.
Estes minerais son necesarios en pequenas cantidades.
| ||||||||||||||||||||||
FONTE: fisterra.com. Atención Primaria en la Red
Ningún comentario:
Publicar un comentario