A Parálise Cerebral é un trastorno global da persoa consistente nun desorde permanente e non inmutable do ton, a postura e o movemento, debido a unha lesión non progresiva no cerebro antes de que o seu desenvolvemento e crecemento sexan completos. Esta lesión pode suceder durante a xestación, o parto ou durante os primeiros anos de vida, podendo deberse a diferentes causas, como unha infección intrauterina, malformacións cerebrais, nacemento prematuro, asistencia incorrecta no parto... A Parálise Cerebral en sí non é progresiva (é dicir, o dano cerebral non empiora). Nembargantes, poden manifestarse trastornos secundarios, tales como espasmos musculares, que poderían mellorar, empiorar ou non cambiar co paso do tempo. A Parálise Cerebral non é contaxiosa. Non é unha enfermidade e non debe referirse a ela como tal. Se ben non é “curable” no senso preciso da palabra, o tratamento e a terapia poden mellorar a función muscular.
As afectacións máis comúns son a perturbación do ton muscular, postura e movemento, así como as interferencias producidas no desenvolvemento neuropsíquico.
Aos problemas do movemento pódense asociar outros de diversa índole e non menos importantes. Trátase de problemas clínicos, sensoriais, perceptivos e de comunicación. Existe unha enorme variedade de situacións persoais, non xeralizables que dependen do tipo, localización, amplitude e difusión da lesión neurolóxica. Así, nalgunhas persoas a Parálise Cerebral é apenas apreciable, mentras que outras poden estar moi afectadas e necesitar de terceiras persoas para a súa vida diaria.
Actualmente é a causa máis frecuente de discapacidades motóricas nos nenos, despois de instaurarse a vacina da poliomielite. En España, alrededor do 2,1 por mil da poboación ten Parálise Cerebral. Pode afectar a persoas de calquera raza e condición social.
ETIOLOXÍA
|
ETIOLOXÍA DA PARÁLISE CEREBRAL INFANTIL
TIPOLOXÍA
CADRO RESUMO
PARÁLISE CEREBRAL INFANTIL | |
CRITERIO
|
NIVEIS
|
- TIPO | - ESPASTICIDADE - ATETOSE - ATAXIA - MIXTO |
- TON | - ISOTÓNICO - HIPERTÓNICO - HIPOTÓNICO - VARIABLE |
- TOPOGRAFÍA | - HEMIPARESIA OU HEMIPLEXÍA - DIPARESIA OU DIPLEXÍA - CUADRIPARESIA OU CUADRIPLEXÍA - MONOPARESIA OU MONOPLEXÍA - TRIPARESIA OU TRIPEXÍA |
- GRAO | - GRAVE - MODERADO - LEVE |
Na clasificación atopámonos 4 criterios diferentes, estes criterios son: o tipo, a topografía, o ton e o grao.
No referente ao tipo podemos sinalar que se distingue entre:
- Espasticidade: consiste nun aumento esaxerado do ton (hipertonía), caracterizándose por movementos esaxerados e pouco coordinados ou descoordinados.
- Atetose: consiste nunha fluctuación de hipertonía a hipotonía. Caracteriza por movementos irregulares e retorcidos difícilmente controlables.
- Ataxia: consiste nunha alteración do balance, caracterizándose por un sentido defectuoso da marcha e descoordinación motora tanto fina como grosa.
- Mixto: prácticamente todas as persoas con Paralise Cerebral son de tipo mixto, o que significa que manifestan distintas características dos anteriores tipos en combinación.
A clasificación atendendo ao ton, está íntimamente ligada á clasificación anterior:
- Isotónico: ton normal.
- Hipertónico: ton incrementado.
- Hipotónico: ton disminuido.
- Variable.
- Hemiparesia ou hemiplexia: afecta a unha das dúas mitades laterais (dereita ou esquerda) do corpo.
- Diparesia ou diplexia: mitade inferior máis afectada que a superior.
- Cuadriparesia ou cuadriplecia: os catro membros están paralizados.
- Paraparesia ou paraplexia: afectación dos membros inferiores.
- Monoparesia ou monoplexia: un único membro, superior ou inferior, afectado.
- Triparesia ou triplexia: tres membros afectados.
Atendendo ao grao de afectación podemos distinguir entre:
- Grave: autonomía case nula.
- Moderada: autonomía ou ao sumo precisa algunha axuda asistente.
- Leve: autonomía total.
Fonte:APACE Toledo
Ningún comentario:
Publicar un comentario