VIVIR CON PARÁLISE CEREBRAL

Cando se fala de parálise cerebral, falamos dun grupo de trastornos permanentes e non progresivos que afectan a psicomotricidade da persoa que o padece. Xunto aos problemas psicomotrices relacionados coa parálise cerebral, adoitan presentarse problemas sensitivos, cognitivos de comunicación e percepción.
As limitacións causadas pola parálise cerebral son atribuídas a alteracións no desenvolvemento do cerebro do feto ou lactante. Os primeiros signos adoitan presentarse antes dos 3 anos de idade. Bebés con parálise cerebral son máis lentos para voltearse, sentarse, gatear, sorrir ou camiñar.


Non se coñece cura para a parálise cerebral, pero cun tratamento adecuado e cedo, pódese mellorar a vida das persoas que padecen este trastorno




As reaccións dos pais ao descubrir que o seu fillo ten parálise cerebral son moi variadas, sentimentos mesturados, ira, cólera, culpabilidade, soidade, depresión, e mesmo sentir unha incapacidade total para afrontar a situación. Todo o que os pais chegan a sentir, está dentro do normal, e na maioría dos casos, regresan pouco a pouco ao shock inicial.


Nalgúns casos, os pais prefiren estar sós durante un tempo, ou coas súas parellas ou amigos máis próximos. Outros pais poden optar por falar do tema con alguén que non sexa da súa contorna familiar, como un traballador/a social ou un orientador/a. O máis importante ao descubrir que o seu fillo ten parálise cerebral é decidir que é o mellor para vostede e a súa familia.

Ningunha persoa pode afirmar que o coidado dun neno con parálise cerebral sexa doado. Pero moitos pais, consideran que este é un labor moi desafiante e, con especiais recompensas.

É asombrosa a habilidade do cerebro para atopar novas formas de desenvolverse e crecer logo de sufrir unha lesión.

De todas as maneiras, para os pais pode ser moi difícil pensar en como será o futuro do seu fillo.

É natural que xurdan preocupacións polo futuro do bebé con parálise cerebral, pensar se poderá camiñar ou falar. Pero o máis importante que vostede pode facer, é axudarlle agora, neste instante.

Se actúa e coida ao bebé da maneira que vostede crea máis adecuada, estaralle a dar ao seu fillo a maior probabilidade de superar a súa discapacidade e de levar unha vida plena.

Evidentemente, unha terapia adecuada pode axudar, pero é importante lembrar que o mellor tratamento que o seu fillo pode recibir é o agarimo e ánimo, permita que o seu fillo goce das experiencias normais dos nenos, coa súa familia e amigos. Unha mestura de apoio, agarimo e maior atención pode facer que todos os nenos poidan aprender con éxito e participar plenamente da vida. Demóstrelle agarimo, xogue con el, tráteo como o faría cun neno sen discapacidade, léveo a lugares diferentes, divírtanse.

Para saber mais sobre a parálise cerebral e como vivir con ela: 

Viviendo con Paralisis Cerebral. Guía familias

FONTE: Discapacidade online

Ningún comentario:

Publicar un comentario