A man participa da escritura exercendo un efecto chamado de“pinza anatómica”, que é a que nos permite asir o instrumento de escritura.
O dedo pulgar adopta unha posición de soporte, aínda que como nos describen Rouvière e Delmas (1974) a súa implicación no exercicio resulta moi importante, pois todo o control funcional exérceo este dedo por ser o que maior mobilidade ten (os demáis só poden flexionar-estender, mentres que o pulgar permite controlar a orientación no espazo e ademáis a rotación automática).
Unha vez conformada a pinza, a posición máis cómoda para escribir é a que facilita unha maior relaxación da musculatura intrínseca ( dos músculos e tendóns que dispoñen a posición dos dedos), o mismo que a extrínseca (a tensión que requiren estes para asir o instrumento e desplazalo pola liña do grafismo).
Unha análise detallada do procedemento, permítenos determinar dúas cuestións que debe controlar a motricidade fina na man para conseguir unha correcta execución da escritura:
- Por un lado, o posicionamento muscular na pinza dixital que é o que permite controlar o instrumento de escritura xenerando a menor cantidade posible de tensións musculares;
- Por outro, que ese resulte debidamente recollido na man, de maneira que non sexa necesario presionalo en exceso e discorra firme na escritura.
A consecuencia das incorrecciones provócase un cansancio muscular que a medida que se vai escribindo, aumenta, afectando tamén á fluidez da escritura e á lexibilidade do texto.
LOS BUENOS HÁBITOS DE ESCRITURA, EMPIEZAN EN LA ESCUELA, LO MISMO PARA DIESTROS QUE PARA ZURDOS (GOOD WRITING HABITS BEGIN IN SCHOOL, BOTH FOR RIGHT-HANDED AND FOR LEFT-HANDED)
Centro de Enseñanza Superior Don Bosco,
Universidad Complutense de Madrid
FONTE:José Quintanal Díaz Universidad Complutense de Madrid
Ningún comentario:
Publicar un comentario