PSICOMOTRICIDADE E MOTRICIDADE

COMO RECOÑECER UN DERRAME CEREBRAL. VÍDEO




FONTE: Infografía de "El Diario de Hoy"


FONTE: AMARANTO terapia ocupacional

DONA PICA XIRINGA. CONTO

Coa creación deste conto, no que aparece un personaxe tan peculiar como unha xiringa, téntase que o medo á dor póidano vivir tamén desde o humor. Así mesmo pretende facer entender aos nenos e nenas que este personaxe quérelles axudar a que se curen. 
A colección "Contos para Pediatría" está formada por unha serie de 6 curtos de animación pensados para axudar a nenos e nenas a familiarizarse co instrumental médico e co tratamento ao que son sometidos, a entender a súa enfermidade e a poñer palabras a aquilo que lles sucede. 


FONTE:Ana García de Motiloa, mestra no Hospital Txagorritxu. OSI Araba. Euskadi

GUÍA PARA O DUELO INFANTIL

Este manual busca ser unha ferramenta práctica para axudar aos pais e profesores a atender e acompañar o duelo infantil. Por iso, ofrece respostas concretas ás diferentes situacións que poden darse no seo da familia cando fina un ser querido, desde as dúbidas máis habituais (Podo levar ao meu fillo ao tanatorio? Como lle explico unha incineración?), ata os escenarios máis complexos (Debo comunicarlle un suicidio? Cando é necesario buscar axuda terapéutica?). 

O manual inclúe tamén un apartado especial sobre como atender o duelo nas persoas que padecen unha discapacidade intelectual e un capítulo dirixido a profesores, para facilitar a atención dos alumnos no colexio, un lugar onde os nenos pasan moitas horas ao día e desde o cal poden recibir un apoio crucial para superar un duelo.
Guía de duelo infantil

FONTE: Patricia Díaz Seoane

CONTO INFANTIL PARA APRENDIZAXE DO TRABALLO COOPERATIVO A galiniña coradiña

A través deste conto tradicional, os nenos entenderán o motivo polo que debemos colaborar uns cos outros, todos e todas sexan as nosas características e condicións, para conseguir un fin común e non aproveitarse do traballo dos demáis. Pode aplicarse para os traballos grupais que deberán realizar no desenvolvemento das súas actividades escolares, pero tamén a calquera aspecto da súa vida.


A GALIÑA CORADA


Había unha vez, unha galiniña coradiña que atopou un gran de trigo.

- Quen sementará este trigo?, preguntou.
- Eu non- dixo o porco.
- Eu non - dixo o gato.
- Eu non - dixo o can.
- Eu non - dixo o pavo.
- Pois entón- dixo a galiniña coradiñ - fareino eu. Clo-clo!. E ela sementou o granciño de trigo.

Moi pronto o trigo empezou a crecer asomando por riba da terra. Sobre el brillou o sol e caeu a choiva, e o trigo seguiu crecendo e crecendo ata que estivo moi alto e maduro.


- Quen cortará este trigo?"  preguntou a galliniña.
- Eu non - dixo o porco.
- Eu non - dixo o gato.
- Eu non - dixo o can.
- Eu non - dixo o pavo.
- Pois entón-  dixo a galiniña coradiña - "fareino eu. Clo-clo!". E ela cortou o trigo.

- Quen trillará este trigo? " dixo a galiniña.
- Eu non - dixo o porco.
- Eu non - dixo o gato.
- Eu non - dixo o can.
- Eu non - dixo o pavo.
- Pois entón -dixo a galiniña coradiña - "fareino eu. Clo-clo!". E ela trillou o trigo.

- Quen levará este trigo ao muíño para que o convirtan en fariña? - preguntou a galiniña.
- Eu non - dixo o porco.
- Eu non - dixo o gato.
- Eu non - dixo o can.
- Eu non - dixo o pavo.
- Pois entón - dixo a galiniña coradiña - "fareino eu. Clo-clo!". E ela levou o trigo ao muíño e moi pronto volveu cunha bolsa de fariña.

- Quen amasará esta fariña? - preguntou a galiniña.
- Eu non - dixo o porco.
- Eu non - dixo o gato.
- Eu non - dixo o can.
- Eu non - dixo o pavo.
- Pois entón - dixo a galiniña coradiña - fareino eu Clo-clo!. E ela amasou a fariña e enfornou un rico pan.

- Quen comerá este pan? - preguntou a galiniña. 
- Eu! - dixo o porco.
- Eu! - dixo o gato.
- Eu! - dixo o can.
- Eu! - dixo o pavo.
- Pois non - dixo a galiniña coradiña - Comereino EU. Clo- clo!.

E....... ela comeuse o pan cos seus poliños.

VÍDEO CON MOITA MENSAXE

Traballo precioso da axencia Only The Juice, España para Feder.



FONTE: Juan José Sánchez

A IMAXE "pies de foto" GAÑA O XIV CONCURSO DE FOTOGRAFÍA DIXITAL

XIV Concurso de Fotografía Digital ‘Las personas con discapacidad en la vida cotidiana’. SALAMANCA.

O zaragozano Alfonso Reyes Luna, gañador do  certame, pola súa instantánea ‘Pies de foto’, insta a “deixar de ver e empezar a mirar a este colectivo”, na entrega de premios celebrada durante a clausura da muestra.

FONTE: Comunicación Universidad de Salamanca

ORDENADOR E DISCAPACIDADE

RAFAEL SÁNCHEZ MONTOYA. Universidad de Cádiz

ORDENADOR Y DISCAPACIDAD

Desenvolveremos os seguintes capítulos: 
Capítulo 3 titulado COMUNICACIÓN AUMENTATIVA E/OU ALTERNATIVA
Capítulo 6 titulado DEFICIENCIA MOTÓRICA


Capítulo 7 titulado DIFICULTADES EN LOS APRENDIZAJES


ÍNDICE COMPLETO
0. Índice e introducción
1. Abramos ventanas
2. Diálogo con el ordenador
3. Comunicación Aumentativa y/o Alternativa
4. Logopedia y deficiencia auditiva.
5. Deficiencia visual y ceguera.
6. Deficiencia motórica.
7. Dificultades de aprendizaje.

EDITORIAL CEPE                                                                   FONTE: Rafael Sánchez Montoya. UC.

GUÍA DIDÁCTICA DA DISCAPACIDADE PARA SECUNDARIA (DE 12 A 16 ANOS)



Guía didáctica da discapacidade para alumnado de Secundaria (entre 12 e 16 anos)


AUTORES: Mariano Monreal e Rafael Gabás
FONTE: Ana Mª  Rivera
FUNDACIÓN ADECCO
                
                                                    
ACTIVIDADE. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .14 01
CAMPAÑA ELECTORAL. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17 02 
CINE Y DISCAPACIDAD. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 18 03 
LA DISCAPACIDAD EN LOS PAÍSES DEL TERCER MUNDO. . . . . . . . . . . . . . . . . .20 04
¿CÓMO LLAMAMOS A LOS DISCAPACITADOS? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ..21 05
PONTE EN SU LUGAR. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .22 06
CONFLICTOS BÉLICOS Y DISCAPACIDAD. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .23 07 
UN DÍA CUALQUIERA. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .  24 08
MESSI EN SILLA DE RUEDAS. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 25 09
CASAS DEL MUNDO. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 26 10
RELATO, GUIÓN O SERIE TELEVISIVA ACERCA DE LA DISCAPACIDAD. . . . . . 27 11
TALLER DE PRENSA. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 28 12
BUSCANDO NOTICIAS. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ..31 13 LIBROS Y DISCAPACIDAD. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .32 14
CELEBRANDO EL DÍA MUNDIAL DE LA DISCAPACIDAD. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 35 15
EJERCICIO DE LA NASA. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 36 16 
UNA PRESIDENTA CON DISCAPACIDAD. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .37 17
DAREDEVIL. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 38 18
HISTORIA DE UNA HISTORIA. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .40 19
EXPLORANDO DEPORTES EN PIE DE IGUALDAD. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 41 20
ENTREVISTA ACERCA DE LA DISCAPACIDAD. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 42 21
JUGANDO AL SOLITARIO. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 43 22
ACERCANDO LA DISCAPACIDAD. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .44 23
RADIO‑ENTREVISTA. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .45 24
EL SÍMBOLO DE LA DISCAPACIDAD. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .46 25
UN JUEGO ESQUIMAL: EL MUK . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .47 26
EL DISCAPACITADO EN LA HISTORIA DEL ARTE. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .49 27
LA CASA DE PILAR. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .51 28
¿QUIÉN ES? ¿QUÉ ES? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 53 29
DEFINIENDO DIVERSOS TIPOS DE DISCAPACIDAD. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 54 30
FOTOGRAFIANDO BARRERAS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .59 31
DE CARA A LA PARED. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .60 32
DIFICULTADES AÑADIDAS. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .61 33 ACCIONES URGENTES. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .62 34
STOP UN ACCIDENTE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 63 35
¿QUÉ SALVARÍAMOS? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .64 36
SOLUCIONANDO CONFLICTOS. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .66 37
ACABAMOS LAS FRASES. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 67 38
DECISIONES RÁPIDAS. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 68 39
FOTOGRAFIA Y DISCAPACIDAD. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 69 40
EN SILLA DE RUEDAS AL INSTITUTO. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .70 41
ENCUESTA – ANÁLISIS. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .72 42
TECNO‑DISCAPACIDAD......................................................................................................77 43

CURSOS EN LIÑA DO MINISTERIO DE EDUCACIÓN - 1ª EDICIÓN 2017 // CONGRESO INTERNACIONAL DE ED. INCLUSIVA 2017


Cursos en línea del Ministerio de Educación - 1ª Edición 2017


Xa está aberto o prazo para realizar a inscrición nos cursos en liña tutorizados que convoca o Instituto Nacional de Tecnoloxías Educativas e Formación do Profesorado (INTEF). Trátase da primeira edición de 2017. O prazo está aberto ata o 24 de xaneiro e os cursos comezan o 9 de marzo. Podes ver a relación de cursos na seguinte ligazón, e coñecer a convocatoria e ampliar información AQUÍ. 




Congreso Internacional de Educación Inclusiva - Abril 2017


Os días 3, 4 e 5 de abril de 2017 celebrarase en Oviedo o XIV Congreso Internacional de Educación Inclusiva. Un evento que propiciará o encontro de profesionais, estudantes, entidades e asociacións interesados nos novos enfoques e prácticas innovadoras inclusivas. Durante os tres días exporanse diferentes tipos de actividades: conferencias, paneis de experto, mesas de experiencia, etc. a cargo dalgúns dos profesionais máis destacados do panorama educativo nacional e internacional (Tony Boot, Francesco, Tonucci, Anabel Cornago, César Bona, etc.) Podes acceder á web do congreso para ampliar información na seguinte LIGAZÓN. 


CONSELLOS ÚTILES NA HIXIENE PERSOAL (pequenas ideas)

Pequenas ideas que poden cambiar moito unha situación na HIXIENE PERSOAL:

"O que poidas facer só faino"

Creo que é moi importante, e moitas veces sen querer esquécesenos, que apoiemos que a persoa con dificultades de movilidade faga só o maior número de accións que poda.
Se o afectado non pode andar, está claro que o NON pode entrar só na bañeira (ou se cadra si?, e só hai que pescudar a maneira). Pero se cadra, pódese enxabonar só, pódese aclarar só, pódese secar só...........

 Todo o que el/ela poida facer sen axuda, é bo que o faga, para a súa autoestima e para os seus coidadores.

Por se por casualidade non pensaches nisto; expoñémosche as seguintes axudas e ideas.


 Para persoas con pouca destreza e forza reducida:

  • Dosificadores eléctricos de xabón: só tes que poñer a man debaixo e botarache o xabón que precisas. En calquera híper véndeno. Hainos de moitos prezos.
  • Cepillos de dentes eléctricos: Non son moi caros e son moi fáciles de usar. Tamén o venden en supermercados e hainos de moitos prezos.
  • Usar en bañeiras (pratos duchas mellor) banquiños de plástico: Hai moitos lugares onde venden estes banquiños moi económicos, para persoas con pouco equilibrio. NON é necesario ir a unha ortopedia. Para sentar en bañeira ou prato ducha mellor. Sempre que sexan firmes e robustos. Ou ver a seguinte táboa de sedestación que podemos fabricar nós. 

 Dura 2 mn
  • Para agarrarse na bañeiraNon esquecer poñer na zona de ducha agarradores na parede para suxetarse. Nos hipermercado véndenos (mellor de parafusos, máis fortes), NON ir a ortopedia, alí son moi caros. Que sexan grandes, para meter brazo se é preciso, por se as mans teñen pouca forza.
Non hai que esquecer tampouco:

  • Ser o máis ordenado posible, o afectado ou o coidador, para non deixar cousas por medio; coxíns, toallas, cables..... e producir caídas inesperadas con danos intensos que se puideron evitar. 
  • Usar no baño alfombras antiescorregadiza. 
  • Mellorar a iluminación para evitar as caídas.
  • Reparar alfombras e moquetas rotas.
  • E non usar nunca no baño alfombras pequenas, son perigosas para as persoas con mobilidade e destreza reducida. Mellor grandes.
  • Antes de sentar mirar ben onde hai que caer, medir as distancias.
  • Non ter présa no cuarto de baño.
FONTE: texto de QUINO recollido de inventos y adaptaciones caseras






Mango hixiene persoal: Este é un mango para facilitar a hixiene persoal. Nel colócase o papel hixiénico para que sexa moito máis fácil poder limparse.
Se precisas de información sobre el podes poñerte en contacto coa Asociación Nacional para problemas de crecemento CRECER no teléfono 968346000, e se o queres mercar directamente co distribuidor Mediatric, que está na r/Muntaner 499, de Barcelona e no teléfono 934 181 072.




INVENTOS E ADAPTACIÓNS CASEIRAS PARA PERSOAS CON MOVILIDADE REDUCIDA

Quino, é un pai cordobés, que ten un fillo con movilidade reducida. Mergullouse no mundo das adaptacións caseiras cando observou que "as ortopedias e tendas especializadas non ofertan ningunha solución eficaz ou as que propoñen son moi caras ou pouco útiles". A única intención deste pai é a de facilitarlle a vida ao seu fillo, e de paso, aos colectivos que teñen as mesmas ou parecidas dificultades.

Así pois ofrece neste catálogo un conxunto de solucións económicas, eficaces e caseiras que todos desenvolvemos nos nosos fogares para resolver retos diarios na autonomía íntima de persoas con mobilidade e destreza reducida, propias ou dun ser querido: en vestirse, hixiene, comer, colexio,

traballo.....


Inventos e adaptacións caseiras e funcionais para persoas con movilidade e destreza reducidas.





FONTE: Inventos y adaptaciones caseras de QUINO.

TEST PARA A EXPLORACIÓN DA DISLEXIA

A dislexia é un trastorno da aprendizaxe da lectoescritura, de carácter persistente e específico, que se dá en nenos que non presentan ningún hándicap físico, psíquico nin sociocultural e cuxo orixe parece derivar dunha alteración do neurodesenvolvemento.





Test para exploración de la dislexia (TEDE)




FONTE: orientación andújar

A ATENCIÓN AO ALUMNADO CON DISLEXIA NO CONTEXTO DAS NEAE

A atención ao alumnado con dislexia no contexto das NEAE. 177 Páx. CNIIE 


1.Introdución........................................................................................... 9
2. Deseño do estudo................................................................................. 11
3. Marco teórico da dislexia........................................................................ 23
3.1 A dislexia. Conceptualización xeral.......................................................... 23
 3.1.1 A dislexia é un trastorno específico......................................,................. 26
 3.1.2 A dislexia é de orixe neurobiológico....................................................... 27
 3.1.3 A dislexia é un trastorno da aprendizaxe da lectoescritura ligado á linguaxe.......27
 3.1.4 A dislexia afecta á execución lectora...................................................... 27
 3.1.5 Características e tipos de dislexia.......................................................... 28
 3.1.6 Prevalencia..................................................................................... 29
3.2 Modelos de lectura.............................,,................................................ 29
 3.2.1 Modelos evolutivos............................................................................ 30
 3.2.2 Modelos de lectura experta.................................................................. 31
3.3 Alteracións neurobiológicas e cognitivas na dislexia....................................... 32
 3.3.1 Alteracións neurobiológicas na dislexia.................................................... 32
 3.3.2 Alteracións cognitivas na dislexia........................................................... 34
3.4 Manifestacións da dislexia no comportamento.............................................. 35
 3.4.1 Dificultades previas á lectura............................................................... 35
 3.4.2 Dificultades lectoras.......................................................................... 36
 3.4.3 Factores socio-emocionais e atencionales asociados á dislexia........................ 37
3.5 Diagnóstico e intervención na dislexia........................................................ 38
 3.5.1 Factores de risco.............................................................................. 39
 3.5.2 Probas estandarizadas para avaliar a dislexia............................................ 39
 3.5.3 Avaliación de procesos....................................................................... 40
 3.5.4 Intervención ................................................................................... 40
 3.5.5 Modelo de resposta á Intervención (RtI) .................................................. 41
4. Panorama actual da atención ás dificultades específicas de aprendizaxe e á dislexia nol sistema educativo español ................................................................... 45



10 PAUTAS SINXELAS PARA ANIMAR A LER AOS NOSOS FILLOS

Estas 10 sinxelas pautas servirannos para animar aos nosos fillos ler. Lembra que non necesitan saber ler para que lles compremos libros, hainos adecuados a todas as idades e podemos empezar perfectamente con libros de imaxes. Así que xa sabes, se non hai idade para iniciarlles na lectura podes empezar hoxe mesmo con algunha destas pautas.
Trátase de 10 regras que debemos ter en conta e practicar sempre que teñamos oportunidade, algunhas delas se as poñemos en práctica a diario mellor que mellor.


Estas sinxelas pautas farán que os nosos fillos aprecien e amen a lectura, lembra que non hai idade para empezar, pero canto antes empezos a mostrarlles libros, máis fácil resultará que teña interese por eles.


1. Explicar e ler contos, desde ben pequenos, porque deste xeito axudámoslles a desenvolver a súa linguaxe e a súa imaxinación.


2. Ser un modelo a seguir, é importante que os nosos fillos véxannos ler de cando en vez, xa sexa o xornal, unha revista ou unha novela. Deste xeito transmitimos a mensaxe que a lectura é importante.


3. Ter varios libros na casa adecuados á súa idade, debemos telos nun lugar onde eles teñan acceso fácil para que escollan o que queiran cando queiran. Pero nunca obrigalos a ler ou mirar un libro se non queren. Podemos poñelos nun cesto no chan, os de imaxes para os pequenos e outros para os máis maiores. Aínda que non saiban ler, desexan mirar follear, preguntar ........ Papás, nas vosas mans está espertarlles o interese e a curiosidade.

4. Levar un libro sempre onde vaiamos, xa sexa cando teñamos que ir ao médico ou a un restaurante, os nenos abúrrense facilmente cando teñen que estar a esperar así que ....... fai que se entreteñan lendo, non hai unha actividade mellor, poden ser libros con imaxes, cómics, contos, ....

5. Deixar que nos lean a nós. Aos nenos encántalles que lles prestemos atención, así que se lles apetece ler un libro en voz alta e explicárnolo ..... adiante, que o fagan sen problema. Sentate ao seu carón e deixa que che lean o seu libro favorito, e se aínda non saben ler non pasa nada, porqué iso indica que senten moito interese pola lectura, deste xeito alimentan a súa imaxinación e aumentan as súas capacidades lingüísticas. 
6. Dedicar un tempo diario á lectura. Non é necesario pasar unha hora, aínda que se é así moito mellor; o importante é organizar, planificar e dedicar un momento diario para a lectura. Podemos facelo xuntos, á hora de deitarnos ou ben durante a tarde, buscar un lugar cómodo e dedicar de 15 a 30 minutos a ler. Dependendo da idade dos nosos fillos podemos ler con eles os seus contos ou libros ou ben que cada un de nós lea o seu libro ou revista. Ao finalizar podemos explicarnos que é o que lemos e que aprendemos da nosa lectura.

7. Crear un lugar especial para a lectura. Relacionado co punto anterior, podemos buscar un lugar en casa especialmente dedicado ao tempo de lectura, buscaremos un lugar cómodo e tranquilo, un lugar onde teñamos ganas de estar sen distraccións e con poucos ruídos. Neste lugar podemos colocar todos os libros que queiran ler ou os que xa leron, revistas, cómics, material que cremos nós, ......



8. Crear material para a lectura. Nós mesmos podemos crear o noso propio material de lectura, non é necesario ser un escritor de éxito nin ter grandes habilidades. Deixarnos levar pola imaxinación é o único que necesitamos. 
Podemos sentarnos co noso fillo e inventar unha historia conxuntamente, se el non sabe escribir, facémolo nós por el, podemos recortar debuxos ou imaxes de revistas e pegalas, ou que el debuxe ilustrando o que estamos a escribir, por exemplo.

Unha vez rematado, podémoslle pidir que nos conte a historia ou que a lea se xa é capaz de facelo.
Ésta é unha actividade fantástica moi recomendable para poñer en práctica de cando en vez.


9. Ir á biblioteca de cando en vez ou visitar a sección infantil da nosa librería. Deixa que observen, toquen e folleen. Esperta a súa curiosidade e interese polos libros que nunca viron.


10. Agasallar con libros. A próxima vez que lle queiras comprar un agasallo ao teu fillo pensa nun libro, un libro é para sempre, promove a súa curiosidade polo mundo, estimula a imaxinación, amplía o seu vocabulario, organiza a súa mente, ....















      
FONTE: Sara Tarrés


Por último suliñar o respecto aos dereitos do neno como lector. Daniel Pennac, no seu libro Como unha novela, expón os dez dereitos do lector, entre os que destacaría nestas idades o dereito para ler o que lle guste (aínda que non sexa de gran calidade literaria), o dereito a non terminar un libro (ti acabas unha novela que che aburre?); o dereito para saltarse páxinas; a ler en voz alta; e, a calarnos; a Ir á biblioteca de cando en vez ou visitar a sección infantil da nosa librería. Deixa que observen, toquen e folleen. Esperta a súa curiosidade e interese polos libros que nunca viron.



FONTE: Daniel Pennac





ACTIVIDADES E XOGOS PARA O DESENVOLVEMENTO DA LINGUAXE ORAL NOS NENOS E NENAS

Os pais poden facer moito para fomentar o desenvolvemento da linguaxe oral  dos seus fillos.

As seguintes actividades son sinxelas pero poden ser  valiosas para o desenvolvemento do fala nos nenos.
Falar co seu fillo ou filla. Atopar o tempo  necesario para falar con eles e estar xuntos. A linguaxe, a lectura e as matemáticas pódense ensinar de maneira informal como parte da conversa. Así, por exemplo:

  • Falar sobre os acontecementos do día, un libro que leu no cole, os sinais de tráfico que ven na estrada cando van no coche, por exemplo.
  • Podemos pedirlle ao neno que sinale determinados alimentos ou artigos comúns do fogar; Describir as características dunha froita (vermella, crujiente) deixando que o neno a identifique...... (mazá).
  • Tamén podemos ler ao noso fillo mentres el ou ela senta no noso colo turnándose para ler (ou recitar) páxinas en voz alta. Isto fomenta no neno unha asociación positiva coa lectura. Para os nenos cunha capacidade de atención limitada poderian elixirse  libros ilustrados con fotos grandes, coloridas  e poucas palabras.

A lectura de libros debe ser unha experiencia interactiva para que resulte máis motivadora.


Debemos tratar de, por exemplo:


  • Comentar imaxes do libro e paráfrasis da súa historia.
  • Deixar que o neno  cre a súa propia versión do que ocorre nun conto.
  • Se unha historia é familiar, debemos permitir ao neno rematar os eventos crave ou facer a rima final.
  • Debemos darlle ao neno e nena a oportunidade de corrixir erros de lectura como poden ser a omisión de artigos.
  • Podemos facer unha representación da historia con marionetas;
  • Reforzar a lectura secuencial comezando polo principio do libro amosando a dirección do texto escrito, de esquerda a dereita e de arriba a abaixo da páxina.

Tamén podemos cultivar a conciencia fonológica con xogos de palabras auditivas e visuais, tales como:  ADIVINANZAS
 ADIVINANZAS INTERACTIVAS


Os xogos de rimas. Se un neno non oe ou non di ben unha rima, podemos Probar un xogo de palabras que comezan co mesmo son, por exemplo.

Tamén podemos:

  • Dicimos unha palabra moi lentamente e dividímola en sílabas, a continuación, o neno repitirá a palabra a unha velocidade normal.
  • Eliximos un xogo de letras,  e  copiamos os nomes de persoas coñecidas.
  • Facemos debuxos e creamos unha historia, mentres o adulto actúa como escribinte.
Vincular aos nenos máis pequenos coas experiencias temperás de lectura é positivo. O uso de cintas de audio, vídeos, compañeiros de lectura, a propia lectura en sí mesma, e, sobre todo un ambiente familiar rico en estímulos.


O amor e o gusto polos libros, axuda a facer divertido o esforzo continuo de aprendizaxe da lectura, mesmo para os nenos que teñen dificultades para dominar estas habilidades.

O PEQUENO XARDINEIRO. LECTURAS. EMOCIÓNS.

«Este era el jardín. No parecía gran cosa, pero para su jardinero lo era todo.»                             De: Emily Hughes
Así empeza El pequeño jardinero, unha pequena historia repleta de grandes emocións, volve deleitarnos coa conmovedora historia dun rapaz apenas máis grande que a súa mascota que síntese incapaz de afrontar o traballo que supón coidar do seu exuberante xardín. Ata que un día decide pedir axuda. 
Unha delicada fábula sobre a perseveranza, o entusiasmo e a   forza do amor que fará as delicias dos máis pequenos e enternecerá os corazóns dos maiores.
A desesperanza mostra unha visión negativa da realidade nun contexto determinado. E esta visión negativa achega tristeza, inflúe dunha forma negativa na autoestima, suma soidade, rabia, cansazo psicolóxico e esgotamento físico (a conexión corpo e mente é constante). O sentimento de desesperanza produce unha contricción interior, a persoa replégase sobre si mesma.

FONTE: Cuentos para crecer