PSICOMOTRICIDADE E MOTRICIDADE

ADAPTACIÓNS EN EDUCACIÓN FÍSICA PARA ALUMNADO CON NEAE - EF

Unha análise dos diferentes aspectos que aparecen na lexislación revela un especial interese cara á atención á diversidade, aceptando as diferenzas entre os nenos. Isto levaría a que o neno sexa atendido, non tan só en función das súas limitacións, senón das necesidades educativas que puidese expor.Un modelo de intervención que permita atender as necesidades dos alumnos no contexto dunha aula ordinaria debería:
1. Coñecer aos nenos con dificultades. A información médica é necesaria para medir os límites nas sesións de Educación Física. 
2. Coñecer as actividades. Propoñer actividades variadas que sexan as mesmas que ao resto do grupo, que favorezan a inclusión e cooperativas; que promovan o establecemento de relacións sociais e interpersoais.
3. Tomar decisións respecto de: A organización e a metodoloxía para utilizar debe facer compatible o traballo do grupo clase, co traballo e progreso dos nenos. A prevención dalgunhas dificultades e conflitos é clave para poder actuar en consecuencia.

Para realizar un proceso de inclusión dos nenos con Necesidades Educativas Especiais no proceso de ensino-aprendizaxe, débense levar a cabo estratexias que procuren que este sexa o máis normalizado posible. Para iso é fundamental identificar as necesidades de cada neno e coñecer: - As condicións da contorna: familia, escola... - As experiencias anteriores - As calidades físicas básicas: forza, velocidade? - As características sociomotrices: A partir das relacións que estableza cos seus compañeiros desenvolveranse as bases da conduta social do neno e da súa personalidade. A análise realizada deberá diferenciar: Análise cualitativa (con quen se relaciona) e cuantitativo(rexistro do número de relacións establecidas) - As condutas disruptivas: As condutas motrices que dificultan o desenvolvemento habitual da sesión de educación física. Tras a súa identificación propoñerase un programa de intervención. - O "estilo de aprendizaxe" do alumno: o contexto idóneo favorecedor da aprendizaxe. Probablemente, cada alumno terá unhas características particulares que farán que alcance o seu mellor rendemento nunhas determinadas condicións de ensino.

Os apoios deben proporcionarse de forma que non chamen a atención, é dicir, dentro da dinámica do xogo. Entre eles podemos sinalar: - Apoio físico: consiste na máxima proporción de axuda que necesita unha persoa para completar unha tarefa. Isto pode implicar tomar ao neno/a de a man e acompañarlle fisicamente na realización da tarefa. - Apoio gestual: Son indicacións - Apoio verbal: Fundaméntase en instrucións sinxelas dadas de palabra. Poden utilizarse en combinación cos gestuales e físicos. - Modelado: Consiste en facer unha demostración previa da actividade, de modo que o neno poida imitar ao adulto ou a un compañeiro/a. - Moldeado: Procedemento que se aplica para ensinar habilidades novas. É necesario definir a tarefa para realizar e subdividirla en pequenos pasos sucesivos. É moi importante desenvolver xogos cooperativos. Estes permiten evitar situacións de rexeitamento e exclusión, diminuír as probabilidades de experiencias motrices negativas, favorecer o desenvolvemento motriz e fomentar un clima positivo e tolerante. Para a organización do espazo dous son as opcións que podemos adoptar: Organizar o espazo de forma que sexan os nenos os que exploren e experimenten libremente ou integrar esta experimentación dentro dunha historia, o que estaría dentro dos espazos de acción e aventura.

Ademais, das estratexias sinaladas, habería que engadir tamén: - Adecuar a linguaxe ao nivel de comprensión dos alumnos. - Utilizar distintas canles para transmitir a información (oral, escrito, visual e gestual). - Situación ao alumno preto do profesor ao realizar as actividades. - Escoller o momento no que se informa da actividade. - Traballo individual ou grupal: ás veces é preferible realizar actividades onde se poida desenvolver un autoaprendizaje e noutros realizar grupos de ensino. - Uso de reforzadores e motivacións. O uso de reforzadores positivos ante a aparición dunha conduta que queremos fomentar. - Definir coa maior precisión posible as tarefas propostas. - Utilizar distintos agrupamientos: parellas, pequeno grupo? O uso de diferentes agrupamientos e o equilibrio entre a dinámica de traballo individual e colectivo favorece a aparición de procesos de cooperación e, ao tempo de reforzo personalizado. - Asignación de roles concretos. - Uso de rutinas. - Contratos. Poden ser individuais ou colectivos.

EDUCACION FISICA Y DISCAPACIDAD MOTRIZ. ESTRATEGIAS DE INTERVENCION


              
Autor: FLORES VALENCIA, RAMIRO  


Editorial:  TRILLAS 


EDUCACIÓN FÍSICA ADAPTADA. PROPUESTA PARA PRIMARIA
Presenta unha variedade de propostas para traballar a Educación Física cando no grupo hai persoas con necesidades educativas especiais. Achega moitas suxestións e actividades. A actividade física exponse desde a perspectiva da motivación ofrecendo ocasións e oportunidades para mellorar non só as capacidades físicas e habilidades senón tamén aquelas relacionadas co respecto ás diferenzas e a necesidade de satisfacer as ansias de compartir que en todos está presente.

AUTORES:Sonia Asún Dieste - Pilar Burillo Arilla - Mari Cañada Vicente - Rosa Abel González Fabre - Jose Luís Navarro Vázquez - Milagres Sancho Ferrer.
Inde EDITORIAL

Ningún comentario:

Publicar un comentario