ESCOLLER UN XOGUETE.
Escoller un xoguete adecuado para cada neno ou nena non é sempre tarefa fácil. Nos primeiros anos, somos os pais e os adultos próximos os que escollemos o xoguete, e mesmo, cando son máis maiores, os adultos acabamos decidindo que compramos.
A miúdo atopámonos desorientados sobre que xoguete é o máis adecuado, cal lle gustará máis, etc. En todo caso, é bo antes da compra facerse tres preguntas:
1.- Pensar antes de comprar: reflexionemos preguntándonos que ten, que quere e que necesita.
2.- Seleccionar o xoguete: teñamos en conta a idade, os intereses e as habilidades do neno ou nena.
3.- Compartir as decisións: non podemos comprar todo o que piden, así que é necesario dialogar e buscar a súa complicidade á hora de escoller.
4.- Contrastar a publicidade: comentemos os anuncios cos nenos e nenas para educalos como consumidores críticos e responsables.
7.- Buscar a mellor relación calidade-prezo: aseguremos unha boa relación calidade-prezo e que o xoguete sexa atractivo, sólido e resistente.
10.- Cando regalar xoguetes: regalemos xoguetes ao longo do ano e non só en datas sinaladas.
11.- Estimular a capacidade de xogar: xoguemos cos nosos fillos e fillas e facilitemos as condicións necesarias par que os nenos e nenas poidan xogar.
A miúdo atopámonos desorientados sobre que xoguete é o máis adecuado, cal lle gustará máis, etc. En todo caso, é bo antes da compra facerse tres preguntas:
Que ten? Que quere? Que necesita?
É importante que os xoguetes sexan escollidos con detemento, pensando no neno ou nena en concreto, tendo en conta a súa idade, gustos e intereses, as súas necesidades e capacidades.
Cada vez son máis os fabricantes que indican no envase a idade e dan orientacións pedagóxicas sobre o xoguete. Estes datos son bos para orientarnos.
No caso de que o neno ou nena teña algunha discapacidade, ademais de pensar nos seus intereses e capacidades, hanse de valorar as posibilidades de adaptación do xoguete.
As claves para a compra e o uso dun xoguete seguro
1.- Pensar antes de comprar: reflexionemos preguntándonos que ten, que quere e que necesita.
4.- Contrastar a publicidade: comentemos os anuncios cos nenos e nenas para educalos como consumidores críticos e responsables.
5.- Utilizar xoguetes seguros: verifiquemos e consultemos todos os indicadores de seguridade. Hai que contrastar a información que temos coa que está indicada no envase e verificar o contido.
6.- Promover o uso de xoguetes para todos: os nenos e nenas discapacitados necesitan xoguetes como todos os nenos. No seu caso, máis que en ningún, debemos ter en conta as súas necesidades e capacidades para elixir o mellor xoguete e adaptalo sen riscos.7.- Buscar a mellor relación calidade-prezo: aseguremos unha boa relación calidade-prezo e que o xoguete sexa atractivo, sólido e resistente.
8.- Ensinar a utilizar ben o xoguete: proporcionemos aos nosos fillos e fillas as advertencias e indicacións das precaucións que deben ter presentes, así como os riscos que pode comportar o seu uso ou que poden derivar dun uso inadecuado.
9.- Practicar un consumo sustentable: teñamos presente os criterios de redución de residuos, a reutilización dos xoguetes e a reciclaxe das pezas que se teñan que tirar. O comercio xusto é unha alternativa responsable, ética e sustentable para comprar xoguetes. 10.- Cando regalar xoguetes: regalemos xoguetes ao longo do ano e non só en datas sinaladas.
11.- Estimular a capacidade de xogar: xoguemos cos nosos fillos e fillas e facilitemos as condicións necesarias par que os nenos e nenas poidan xogar.
FONTE: Abacus
12.- Exercer os nosos dereitos como consumidores: reclamemos cando teñamos problemas que afectan á seguridade como consumidores.
FONTE: juguetes seguros. Joguina Segura
CUBIERTOS E UTENSILIOS ADAPTADOS
O prato grande para comer con fondo en pendente está pensado para persoas que só poden usar unha man. Permite recoller os restos de comida apoiando o cuberto na parede en pendente do prato.
Equipo que aumenta a capacidade para que unha persoa poda pechar o botón da camisa ou do pantalón que desese poñerse
FONTE: ortopediaplus
MALENA BALLENA. AUTOESTIMA. LECTURAS
A autoestima xoga un papel fundamental no proceso de aprendizaxe dos nenos que se enfrontan a probas, retos, desafíos… A súa “zona de confort” é moi reducida e case todo o que lles pasa empúxalles a saír ”ao descoñecido”. Nos primeiros anos teñen que aprender a: andar, saltar, falar, ir en bicicleta, ler, contar, debuxar e un larguísimo etcétera… sen unha autoestima saudable o proceso de aprendizaxe vital será máis complicado.
Na piscina, as nenas ríanse de Malena. E é que Malena pesaba moito, demasiado. Tanto que a chamaban balea. Pero un día, o monitor de natación ensinoulle un truco e a súa vida comezou a cambiar…
Un personaxe entrañable que vive a realidade de moitos nenos e nenas; un tema delicado tratado con sentido do humor, desde o respecto e o fomento da autoestima.
FONTE: Cuentos para crecer
SÍNDROME DE LENNOX-GASTAUT. DICCIONARIO
A Síndrome de Lennox- Gastaut agrupa un conxunto de epilepsias con caracteres comúns: Inicio nun suxeito noviño, crise con sintomatoloxía evocadora, anomalías EEG (electroencefalografía) moi particulares, evolución psíquica desfavorable e, por último, unha temible resistencia ao tratamento.
É ante todo unha epilepsia do neno: a maioría dos casos comezan entre os 2 e os 6 anos.
Forma de inicio.
As crises.
Todos os autores concordan co carácter particular das crises observadas, así como na súa alta frecuencia.
É ante todo unha epilepsia do neno: a maioría dos casos comezan entre os 2 e os 6 anos.
É posible un inicio máis precoz, sobre todo nas formas secundarias, sendo entón imposible precisar se a síndrome de Lennox- Gastaut é a continuación sen transición dunha Síndrome de West.
No 76% dos casos aparece nun cerebro lesionado. Os factores etiolóxicos destas formas secundarias son:
- Factores pre e perinatales, estando en primeiro lugar a anoxias perinatales.
- Factores posnatais
- Nas formas secundarias existe, xa desde as primeiras crises, un atraso psicomotor ou signos neurolóxicos: hipotonía maior, hemiplexía, diplexía ou microcefalia.
DESCRIPCIÓN
Esta síndrome de Lennox- Gastaut baséase nunha tríada sintomática:
- Crises epilépticas.
- Déficit cognitivo .
- Un E.E.G. moi particular que permitiu individualizar a síndrome.
- Aparición de crises;
- Progresiva alteración do comportamento.
O máis frecuente é que estes accesos sexan breves, podendo pasar desapercibidos.
Hai crises específicas, que se presentan case exclusivamente nesta síndrome:
- As ausencias atípicas, en todos os casos.
- As crises tónicas ou hemitónicas, en case todos os casos.
- As crises atónicas, con caída da cabeza ou de todo o corpo, en 1/3 dos casos.
- Son tamén significativas, aínda que máis raras, as mioclonías masivas bilaterais, sobre todo cando substitúen aos espasmos en flexión dunha Síndrome de West.
As ausencias atípicas (clinicamente caracterizadas por un inicio e un final progresivo), unha obnubilación máis que unha anulación da conciencia, frecuencia de automatismos diversos sobre todo xestuais e, a miúdo, unha diminución do ton ou mioclonías.
O atraso psicomotor.
A alteración do psiquismo é xeralmente severa, tanto no que concierne á intelixencia como á personalidade. É un elemento constante do cadro.
A apreciación do nivel mental está frecuentemente interceptada por alteracións caracterizadas por inestabilidade, hipercinesia, mesmo agresividade e, sobre todo, por alteracións da personalidade prepsicóticas ou psicóticas propias do neno (autismo infantil).
Estas alteracións son máis frecuentes e de maior importancia nas síndromes de Lennox- Gastaut precoces. A enfermidade, nesta idade na que a linguaxe do corpo é importante, é mutilante e traumatizante en todos os aspectos: autonomía do corpo, desenvolvemento intelectual e da afectividade.
Nos suxeitos de máis idade, menos débiles, a resonancia afectiva da enfermidade é máis intensa e as alteracións do comportamento son máis frecuentes.
CONCLUSIÓNS
- A súa patoxenia é descoñecida. Pénsase nunha reacción específica a unha agresión cerebral, reacción cuias modalidades están relacionadas coa idade.
- É sinónimo de epilepsia grave, rebelde a todos os tratamentos.
- A evolución cara á curación -entendéndose este termo como desaparición das crises- é excepcional.
É tamén sinónimo dunha afección que non se limita a unha epilepsia crónica grave, xa que afecta a toda a personalidade, sexa por un enfraquecemento mental ou por unha psicose.
A persistencia das crises conduce con frecuencia a unha escalada terapéutica, é dicir, a sobredose medicamentosas engade unha permanente obnubilación ás alteracións psíquicas ligadas á enfermidade.
O tratamento, ademais de non facer desaparecer os accesos, agrava o estado mental e compromete definitivamente as poucas posibilidades de progreso de estes enfermos.
FONTE: Ápice
AGASALLOS PARA NADAL 2017
Propostas para:
- Autismo e TEA (Trastornos do Espectro Autista)
- “Dis” (dispraxia, disfasia, discalculia, disgrafia,…)
- Polidiscapacidade
- Discapacidade motora
- Discapacidade visual
- Discapacidade intelectual
- Discapacidade auditiva
FONTE: HopToys
XOGOS PARA NADAL 2017
O agasallo perfecto de Nadal
O seu fillo ten necesidades especiais?
De maneira xeral, grandes mangos, botóns grandes e identificables e cunha baixa resistencia á presión, para permitir ao neno utilizar o xogo máis facilmente. É difícil facer xeneralidades sobre o aspecto físico dun xogo. Para un neno fará falta que o xogo sexa pesado para que a súa ancoraxe diante del sexa sólida. Así será máis fácil a exploración.
Para outros nenos serán preferibles, xoguetes máis lixeiros xa que o neno quererá manipulalos en todos os sentidos e experimentar….... Neste caso deberá atopar xoguetes que lle ofrezan unha manipulación doada sabendo como o vai a utilizar.
3.- Elixa sempre unha relación causa-efecto directa e identificable
É importante que a recompensa sexa algo verdadeiramente motivador para el/ela.
De maneira xeral, todos os xoguetes están certificados CE. Pero débese ser máis esixente e reflexionar sobre o perfil do neno. Por exemplo, o seu fillo ten 8 anos pero ten tendencia a levar obxectos á boca e morde todo o que cae nas súas mans. Non lle regale pelotas que non estean indicadas para menores de 3 anos xa que poden ser perigosas para el.
O seu fillo ten necesidades especiais?
Éstes son algúns consellos para facer unha boa elección segundo o seu perfil e os seus gustos. Son recomendacións de base.
1.- Busque como prioridade xogos que ofrezan regras modulables.
Isto permitiralle adaptar o nivel de dificultade ás necesidades do nen@ xogando coa duración do xogo (sobre todo se o seu fillo ten dificultades de concentración) e sobre a complexidade das accións para realizar. Despois, pode engadir unha dificultade suplementaria cando vexa que o seu fillo esta listo para avanzar.
2.- Dea prioridade a xoguetes que ofrezan unha manipulación simple (ou que poida ser simplificada)
Para outros nenos serán preferibles, xoguetes máis lixeiros xa que o neno quererá manipulalos en todos os sentidos e experimentar….... Neste caso deberá atopar xoguetes que lle ofrezan unha manipulación doada sabendo como o vai a utilizar.
3.- Elixa sempre unha relación causa-efecto directa e identificable
O principio é o seguinte: o seu fillo fai unha acción, e pasa algo inmediatamente; esta reacción é facilmente identificable para o neno. Desta maneira, pode facer a ligazón entre o seu xesto e o resultado deste. Se o resultado gustoulle, volverá realizar este xesto polo pracer que lle causou.
É importante que a recompensa sexa algo verdadeiramente motivador para el/ela.
Pode ser visual (unha luz que se ilumina ou parpadea), auditiva (unha música, unha canción…) ou táctil (unha vibración) e mesmo olfativa. O importante é que lle guste o bastante para que queira repetilo.
Xogando, aprende a reaccionar sobre a súa contorna. É só o primeiro paso hacia unha comprensión máis amplía de cada xesto, cada elección ten as súas implicacións.
4.- Opte por xoguetes que precisen o uso dos sentidos
Porque os sentidos son como a nosa xanela ao mundo e son os primeiros en darnos información sobre a nosa contorna máis próxima… Pero non só iso…
Moi a miúdo compensamos a perda de sensibilidade sensorial coa estimulación doutros sentidos: por exemplo a visión para un deficiente auditivo, o tacto para un deficiente visual, etc.
Ademáis, os nenos non verbais exprésanse a miúdo con mímica, con emocións ou sensacións… Existe tamén unha linguaxe do corpo para explotar con xogos e xoguetes ricos en estimulación sensorial.
5.- Teña sempre presente o respecto do neno
Regale na medida do posible xogos e xoguetes adecuados coa sensibilidade e a idade do neno. Non ceda á tentación de regalar xogos de «bebe» a unha persoa con discapacidade. E preste moita atención á calidade do xoguete.
De maneira xeral, todos os xoguetes están certificados CE. Pero débese ser máis esixente e reflexionar sobre o perfil do neno. Por exemplo, o seu fillo ten 8 anos pero ten tendencia a levar obxectos á boca e morde todo o que cae nas súas mans. Non lle regale pelotas que non estean indicadas para menores de 3 anos xa que poden ser perigosas para el.Algunhas ideas para a búsqueda de agasallos para nenos con discapacidade motora.
Prioridade respecto a:
FONTE: Hop Toys soluciones para niños excepcionales
A DIVERSIDADE É O FUTURO. REVISIÓN E EVOLUCIÓN DO CONCEPTO DE INCLUSIÓN
Revisión sobre o concepto de inclusión e cómo evolucionou na educación española das últimas décadas.
María Eugenia Pérez con su libro "Aulas inclusivas. Experiencias prácticas". Ed. Altaria
María Eugenia Pérez, profesora de Pedagogía Inclusiva. Polifacética onde as haxa, é licenciada en psicoloxía, logopeda, fotógrafa, psicomotricista e mestra de Educación Primaria e profesora de Educación Secundaria, formando parte do claustro do IES Ítaca en Sevilla. Ademais, ten unha longa traxectoria como docente 2.0
FONTE: Elvira Fernández para Planeta Hiedra
LECTURAS NADAL "No creas lo que tus ojos te dicen". SOBRE A P.C.
Unha novela sobre a realidade da Parálise Cerebral
É unha novela, ás veces dura, como pode ser a vida mesma; pero que se ten unha característica que a defina, é a sinceridade e a empatía. O autor tentou reflectir a problemática das persoas con esta condición procurando ser o máis empático posible. Está escrita en primeira persoa e nela o protagonista, Lucas Dancauce, cóntanos a súa vida; unha vida desde a perspectiva dunha cadeira de rodas, unha vida distinta e, ás veces, difícil. Non hai paternalismo, non hai ñoñería nin infantilización da diversidade funcional destas persoas.
Non se deixa de lado nin se trata tanxencialmente ningún dos verdadeiros problemas que teñen estas persoas. O autor, coñecedor dos mesmos, aborda os intentos de exclusión educativa e social e temas non resoltos, por formar parte dun especial universo tabú en que se confinan as inquietudes destas persoas, como o da sexualidade e o desempeño laboral para o desenvolvemento integral como ser humano cos mesmos dereitos que os demais.
A novela ten unha trama argumental que desemboca en nun desenlace inesperado onde explotan as tensións non resoltas.
Esta novela presentouna o propio autor o día 30 de novembro (2017) en Valladolid, no marco das celebracións do Día da Discapacidade. É un proxecto solidario que impulsou ASPACE Castela e León coa axuda da Xunta desa comunidade. Os beneficios que se obteñan da venda do libro (12 euros) irán destinados a novas reedicións e facer visible a Parálise Cerebral.
FONTE: Javier Martín Betanzos.
OTTA PROJECT. SISTEMA AUMENTATIVO ALTERNATIVO DE COMUNICACIÓN.
OTTAA: unha ponte para as persoas con discapacidade na comunicación.
Os irmáns Costa, Héctor e Carlos, unindo os seus coñecementos de Inxeñería Biomédica e de Comunicación Institucional, crearon unha app para persoas con discapacidades relacionadas coa comunicación que está a xerar grandes expectativas no noso mundo inclusivo.
Que é OTTAA ?
OTTAA (One Touch Talk Assistive App) é un sistema aumentativo alternativo de comunicación para persoas con discapacidade. É unha aplicación para smartphone e tablets con sistema operativo Android. É unha ponte, a través do cal, persoas con discapacidade na comunicación poden sortear esta barreira e lograr relacionarse coa contorna. Foi desenvolvida co apoio de renombrados logopedas, terapeutas ocupacionais, psicólogos e psicopedagogos.
OTTAA (One Touch Talk Assistive App) é un sistema aumentativo alternativo de comunicación para persoas con discapacidade. É unha aplicación para smartphone e tablets con sistema operativo Android. É unha ponte, a través do cal, persoas con discapacidade na comunicación poden sortear esta barreira e lograr relacionarse coa contorna. Foi desenvolvida co apoio de renombrados logopedas, terapeutas ocupacionais, psicólogos e psicopedagogos.
Como funciona?
O usuario elabora unha frase utilizando pictogramas, que son imaxes que representan accións ou obxectos. É totalmente personalizable.
Cales son as vantaxes de usar OTTAA para a comunicación das persoas con discapacidade para a comunicación?
OTTAA axuda ás persoas para comunicarse dunha forma máis rápida e efectiva, logrando frases máis ricas e completas en comparación cos cartóns convencionais. Presenta vantaxes para todo aquel que presente dificultades para interpretar a contorna comunicacional no que se atopa, por exemplo, hora do dia, clima, localización ou axenda. Esta interpretación OTTAA faina automaticamente e pona ao servizo dunha mellor comunicación.
Como funciona?
O funcionamento actual é mediante a selección táctil de pictogramas gráficos universais creados pola ARASAAC (son imaxes que representan accións ou obxectos), cos cales o usuario vai construíndo unha frase para logo sonorizarla por medio do sintetizador de voz que posúe o dispositivo. Está a traballarse en conxunto coa Universidade Blas Pascal de Arxentina para desenvolver a posibilidade de controlar a aplicación con só xestos da cara, de modo de poder incluír a máis persoas no grupo de usuarios da app, por exemplo, persoas que padecen ELA.
OTTAA axuda ás persoas para comunicarse dunha forma máis rápida e efectiva, logrando frases máis ricas e completas en comparación cos cartóns convencionais. Presenta vantaxes para todo aquel que presente dificultades para interpretar a contorna comunicacional no que se atopa, por exemplo, hora do dia, clima, localización ou axenda. Esta interpretación OTTAA faina automaticamente e pona ao servizo dunha mellor comunicación.
FONTE: Por Igual +
XOGUETES ADAPTADOS CARA AO NADAL
Consideramos xoguetes adaptados aqueles xoguetes estándar aos que se lles fixo algunha modificación física que facilita o uso e o xogo a un neno con discapacidade.
Á hora de seleccionar xoguetes e elementos para xogar resulta útil ter en conta unha serie de aspectos e criterios que faciliten a elección.
A nivel xeral cabe lembrar que se debe:
* Escoller tendo en conta os intereses do neno.
* Pensar sempre nas capacidades que ten.
* Comprar sempre pensando nas normas de seguridade.
* Ter en conta as súas necesidades.
ALGÚNS CRITERIOS DE SELECCIÓN para Discapacidade motora
* Que se manipulen mediante técnicas motrices controladas polos propios nenos e nenas.
* Que os pulsadores ou botóns sexan moi accesibles e fáciles de accionar.
* Que as súas pezas sexan fáciles de encaixar.
* En estruturas grandes de tipo mobiliario (cociñas, bancos de traballo, etc.) que as súas dimensións permitan introducir as cadeiras de rodas, ou ben que posibiliten unha sinxela desagregación en módulos para utilizalos desmontados sobre unha superficie.
* Que non obriguen a efectuar movementos simultáneos (por exemplo, pulsar dúas teclas á vez).
Para discapacidades psíquicas
A miúdo os nenos con discapacidades psíquicas teñen outras discapacidades asociadas e débese facer a selección pensando nestas.
A fin de escoller o xoguete máis adecuado para un neno con discapacidade psíquica debemos pensar nun xoguete que se adapte ao seu nivel intelectual, madurativo e físico.
Os xoguetes didácticos para uso escolar son unha boa opción para estes nenos xa que axudan a desenvolver as súas capacidades de aprendizaxe da forma máis atractiva para calquera neno, xogando.
FONTE: Juguete seguro