Neste artigo, Elena Contell, fálanos da segunda causa de discapacidade na infancia (despois da parálise cerebral): a ESPIÑA BÍFIDA.En España, entre 8 e 10 por cada 10000 recentemente nados, presenta un defecto do tubo neural, e, máis da metade dos casos trátase dunha espiña bífida.
pero.... que é a Espiña Bífida?
Unha alteración que ten lugar durante o desenvolvemento fetal
Para comprender a espiña bífida, habemos de coñecer como se forma o Sistema Nervioso dunha persoa durante as primeiras fases do seu desenvolvemento prenatal .
Durante a 4ª semana de xestación, cando nin sequera a maioría de mulleres saben que están embarazadas, é cando se produce o peche do tubo neural.
Nos primeiros momentos de vida do novo ser (embrión) hai unha placa (placa neural), a cal se enrola sobre si mesma, permitindo a formación do que se coñece como tubo neural, do cal vanse formar a columna vertebral e a medula espinal.
No momento de producirse este pliegue, se o tubo non se pecha por completo, atoparémonos con patoloxías como a ESPIÑA BÍFIDA, que causa danos máis ou menos graves na medula espinal.
FORMACIÓN DO TUBO NEURAL.
Por que se produce este fallo no peche do tubo neural?
As causas non están claras, aínda que se asocia a factores xenéticos e ambientais. Igualmente, sábese que a inxesta de suplementos de ácido fólico por parte da nai antes e durante o embarazo, pode axudar a reducir o risco ata nun 70%.
A malformación pódese dar a calquera altura da columna, aínda que, predomina a zona máis inferior, coñecida como zona lumbosacra.
A vértebra queda aberta na súa parte posterior
O fallo do peche deste tubo fai que as vértebras non se formen por completo na súa zona posterior, é dicir que a parte posterior da vértebra que debería acabar nunha punta queda aberta en dous partes, por iso chámase "espiña bífida".
Neste caso, cando tocamos a columna por encima da pel, terían dúas puntas en lugar dunha, ao non xuntarse ambos os lados.
Se miramos unha vértebra desde arriba, podemos observar que queda un buraco entre as partes de diante e detrás da mesma que, ao ir unha vértebra enriba da outra, forman o que se chama a canle medular. No interior desta canle podemos atopar a medula espinal, cuberta de tres capas de protección, as meninxes, e o líquido entre elas (líquido céfalorraquídeo). Aos lados de cada vértebra saen raíces de nervios que se dirixen a todas as partes do corpo
Existen varios tipos de espina bífida
O fallo no peche do tubo neuronal, non sempre se produce da mesma forma. Isto leva a que existan varios tipos de espiña bífida, con secuelas diferentes para a persoa.
Distinguimos os seguintes tipos:
-Espiña bífida oculta: é a forma máis benigna, é dicir a que menos secuelas ten para a persoa.
Neste caso non hai un correcto peche das vértebras pero as estruturas que pasan por dentro da canle medular non se ven afectadas.
O seu diagnóstico pode producirse en calquera etapa da vida, moitas veces por casualidade, mediante unha radiografía; dado que non dá lugar a síntomas neurolóxicos. O que adoita observarse son alteracións na pel hemanxiomas ou un pequeno vulto palpable, ou lanuxe.
Hai outros casos nos que a alteración é máis importante e obsérvase a primeira ollada xa que se hai un quiste ou gran abultamento nas costas. Neste caso coñécese como espiña bífida quística.
Dentro deste tipo, distínguense varios subtipos segundo as partes afectadas:
Lipomeningocele: neste tipo o quiste está cheo de tecido graxo, o cal pode penetrar no conduto medular, e presionar a médula, o que pode dar lugar a secuelas neurolóxicas.
Meningocele: noutros casos, parte das estruturas que de maneira normal están dentro da canle medular sáense, como son o líquido cefalorraquídeo (LCR; o líquido que envolve todo o Sistema Nervioso Central) e as meninges (membranas que o protexen). Nestes casos poden haber alteracións neurolóxicas, aínda que adoitan ser mínimas.
Mielomeningocele: É a forma máis grave, e por desgraza, a máis frecuente. Nestes casos sáese da canle medular todo o seu contido, é dicir o líquido cefalorraquídeo, as meninxes, as raíces nerviosas e a médula. Dado que se afectan estruturas nerviosas importantes, as secuelas tamén o son.
Bibliografía
http://espinabifidavalencia.org/espina-bifida/datos-de-eb-en-espana-y-comunidad-valenciana/
Fagoaga J; Macias L. “Fisioterapia en Pediatría” Ed. McGraw-Hill. Capítulo 8.
Fuente de las imágenes
http://www.pelinks4u.org/articles/adapted0808_c.htm
http://www.daviddarling.info/encyclopedia/S/spina_bifida.html
http://www.humpath.com/spip.php?article10657
FONTE: Elena Contell. Efisiopediatric
Ningún comentario:
Publicar un comentario