PSICOMOTRICIDADE E MOTRICIDADE

OS MONSTROS SÍ EXISTEN

Educación infantil
                   

Camila ten medo aos monstros, todas as noites os ve, pero ninguén a cré. Un día atopaa a alguén que lle ocurre o mesmo, e ademáis daralle a solución para poder vencer o medo aos monstros.
FONTE: AUTORA: Carolina Solano



NO SOMOS ANGELITOS. LECTURAS

De 6 a 8 años
Criar a un fillo no século  XXI é un labor case heroico, e cando o pequeno vén ao mundo acompañado dun cromosoma de máis, a tarefa, por moitos factores, vólvese aínda máis titánica. 

O autor, intelixente e acertadamente, propón unha desmitificación dos tópicos. Ante a habitual reacción da sociedade nestes casos (tenrura, empatía sincera ou simulada…), recollida no libro a través dun  troquel, é necesario coñecer que todos os nenos “non son  anxiños”. 

A casa convértese nun “campo de batalla”, os pais sinten que o mundo se lles vén enriba, non sempre reina o bo humor…







Este libro trata de:  Relación  pais- fillos, Síndrome de Down, Infancia,  Xogos  infantís,   Travesuras,  Nenos, Humor, Crítica social,  Relacións familiares

FONTE: Canal Lector

A FOTO

O alumnado por fin descansa, chegan as merecidas vacacións. Agora toca "cambio de actividade", xogar moito, respirar moito aire puro e sobre todo, prepararse con este cambio de actividade para estarmos dispostos a recibir o vindeiro curso.
FELIZ VERÁN PARA TODOS! 


FONTE: Andoni e o seu blog SANTURTZI ACCESIBLE

A PRIMEIRA NORMA INTERNACIONAL SOBRE TURISMO ACCESIBLE

A primeira norma internacional sobre turismo accesible aprobarase no 2020

A  ISO 21902 está impulsada por Fundación ONCE, a Asociación Española de Normalización (UNE) e a Organización Mundial do Turismo (OMT).



A nova norma  ISO 21902 sobre turismo accesible verá finalmente a luz en 2020, segundo anunciou este martes o director xeral da Asociación Española de Normalización (UNE), Javier García, durante unha mesa redonda organizada pola axencia  Servimedia.

Denominada  ISO 21902 'Turismo e servizos relacionados. Turismo accesible para todos', trátase da primeira norma internacional neste terreo. Foi impulsada por Fundación ONCE, ÚNEA e a Organización Mundial do Turismo (OMT), co liderado do Real Padroado sobre Discapacidade.

Na mesa redonda sobre a aplicación da normativa UNE participaron tamén o director xeral de Políticas de Apoio á Discapacidade do Ministerio de Sanidade, Consumo e Benestar Social e presidente do Real Patronato sobre Discapacidade, Jesús  Celada, e o director de Accesibilidade Universal e Innovación de Fundación ONCE, Jesús Hernández. O director xeral de  Servimedia, José Manuel González  Huesa, moderou o encontro.

DIVERSIDADE

En España existen 140 normas sobre accesibilidade que abarcan os principais ámbitos de actuación. Ademais dos temas nos que xa hai un longo percorrido, como a accesibilidade universal e o deseño para todos, e as de produtos e servizos, hai normas para outros campos como as tecnoloxías da información e a comunicación, a contorna construída, o transporte ou a autonomía persoal, apuntou García. Agregou que tamén se abordan temas como a formación e a educación, as cidades intelixentes, o turismo ou a accesibilidade cognitiva.

En 2011, aprobouse a primeira norma  ISO sobre accesibilidade da contorna construída, impulsada por ÚNEA e por Fundación ONCE co liderado do Real Padroado sobre Discapacidade. Servirá de base á primeira norma europea neste campo, cuxos traballos de elaboración preside  Fundacion ONCE, coa Secretaría de ÚNEA.

Este documento, realizado baixo mandato da Comisión Europea, fixa o consenso sobre os requisitos funcionais que posibilitan que un edificio, un parque ou unha rúa sexa accesible, e axudará a  uniformar o criterio respecto diso nos países membros dos organismos europeos de normalización  CEN e  CENELEC.

Tamén, a Comisión Europea designou recentemente a Norma de Requisitos de Accesibilidade de Produtos e Servizos TIC como o modo de demostrar o cumprimento coa Directiva Europea de Accesibilidade Web, que obriga a que os sitios webs e as aplicacións móbiles públicas sexan accesibles. Outro exemplo é a norma española UNE de rotulación accesible, que está citada no Código Técnico da Edificación.

En conxunto, o 12 % das normas do catálogo español están recollidas na lexislación e os estándares contribúen dun modo decisivo ao logro dos Obxectivos de Desenvolvemento Sustentable (ODS). Así, as normas sobre accesibilidade axudan á consecución do  ODS 10 sobre redución das desigualdades, proseguiu, e no caso do  ODS 11 sobre cidades e comunidades sustentables, a norma UNE de Destinos Turísticos Intelixentes contribuirá ao seu logro. Pola súa banda, a Norma de Lectura Fácil axudará a conseguir o  ODS 8 sobre traballo decente e crecemento económico.

FONTE: PREDIF.
Noticia publicada por SERVIMEDIA el martes, 18 de junio de 2019

GUÍA DE ORIENTACIÓN ACADÉMICO Y PROFESIONAL PARA SÍNDROME DE DOWN E DISCAPACIDADE INTELECTUAL

A Federación Galega de Institucións para a síndrome de Down ("Down Galicia") elaborou unha Guía de Orientación Académica e Profesional para persoas coa síndrome de Down e/ou discapacidade intelectual, que ten un carácter anual.
Este recurso ten como misión facilitar, na medida do posible, os medios para que as persoas coa síndrome de Down e outras discapacidades intelectuais afronten axeitadamente a tarefa de descubrir e elixir os mellores camiños e alternativas para eles respecto ao seu futuro académico e profesional.

Guía de orientación académico y profesional para Síndrome de Down e discapacidad intelectual ACTUALIZADA



QUE PUEDO HACER..... COLECCIÓN. LECTURAS. GUÍAS

¿Qué puedo hacer cuando me da miedo irme a la cama?: Un libro para axudar aos nenos a superar os seus problemas para durmir 

SÍNDROME DE LANDAU KLEFFNER

Síndrome de afasia epiléptica adquirida

É o outro nome que recibe o síndrome de Landau-Kleffner –SLK–, porque este síndrome epiléptico caracterízase pola perda da linguaxe –afasia– nun neno cuio neurodesarrollo e cognición previos eran normais.
É un síndrome moi pouco frecuente, descoñécese o número de persoas que o sofren, pero o número de diagnósticos aumenta cada ano, probablemente por ser cada vez máis coñecido.
A primeira descrición foi en 1957, polos doutores William Milton  Landau e Frank  R.  Kelffner. 
É unha enfermidade rara e por tanto convén coñecela para aumentar a súa detección.
Nesta síndrome prodúcese unha alteración do patrón eléctrico normal do soño, pola presenza de descargas anómalas e moi frecuentes das neuronas. Estas descargas entorpecen o funcionamento do cerebro que entón non realiza as funcións  reparadoras que suceden durante o descanso producíndose unha deterioro  cognosicitivo, especificamente na linguaxe. Trátase pois dunha  encefalopatía  epiléptica.
Causas
Non se sabe por qué se producen estas descargas anómalas durante o soño. Parece que empezarían nun lado do cerebro e rapidamente pasarían ao contrario, a través das fibras que conectan ambos hemisferios, xeneralizándose a toda a actividade eléctrica cerebral.
Estas descargas afectan as vías  auditivas causando un deterioro no seu funcionamento e secundariamente unha alteración na comprensión da linguaxe.

Crises  epilépticas

Posto que se trata dunha síndrome epiléptica, enseguida pensamos nas convulsións, pero non ten por qué ser así. Produce pouca sintomatoloxía  convulsiva. Hai pacientes que só terán unha crise en toda a súa vida. 

As descargas que se rexistran no  electroencefalograma – EEG– durante o soño non se consideran crises, porque non causan clínica asociada, é dicir non se ve que o neno teña movementos anómalos mentres suceden. Pero está claro que interrompen a función normal do cerebro xa que persisten durante gran parte do soño –entre o 85 e o 100% do tempo que o neno dorme– polo que a súa presenza causa un alto risco de deterioro significativo da linguaxe.

As crises adoitan ser nocturnas e as súas características son variadas: sacudidas rítmicas e sincronizadas das catro extremidades, dun só membro ou de apertura dos ollos e desconexión do contorna pero sen movementos asociados. 

Parece claro que o que causaría os problemas da linguaxe é a actividade eléctrica anómala tan persistente durante a noite.

Inicio e evolución da enfermidade
A idade de inicio adoita ser entre os 2 e os 8 anos de idade, e máis concretamente, entre os 5 e os 7 anos. Nunca aparece despois dos 12 anos. É pois unha síndrome  epiléptica dependente da idade e que garda relación co  neurodesenvolvemento. 

O  neurodesenvolvemento é normal ata que aparecen as descargas eléctricas anómalas. Claro que canto máis cedo debute menos desenvolta estará a linguaxe e máis difícil pode ser sospeitar unha síndrome de  Landau- Kleffner. 

Debido a que se afectan as vías cerebrais  auditivas da linguaxe, o primeiro que aparece é unha dificultade para comprender o que oen.

O inicio pode ser brusco, dun día para outro, ou progresar durante semanas ou meses. A miúdo é  fluctuante, de maneira que a intres comprenden e a intres non, o que pode atrasar aínda máis o seu diagnóstico. 

Nos casos máis clásicos, o déficit queda restrinxido unicamente á comprensión da linguaxe, quedando preservadas outras capacidades  cognoscitivas e o comportamento. 

Os trastornos da comprensión teñen as consecuencias máis graves cando se seguen dunha dificultade para falar, a linguaxe deixa de ser fluída e espontánea pasando a ser telegráfica e  estereotipada. Finalmente pode aparecer un mutismo total sendo incapaz de responder mesmo a sons non verbais. Isto leva a unha indiferenza que pode confundir o diagnóstico con xordeira ou autismo. 

Nestas circunstancias facilmente aparecerán problemas de atención e de conduta. Resulta difícil dicir se son debidas á propia síndrome ou á reacción lóxica ante a perda catastrófica das capacidades comunicativas. 

O tratamento está dirixido a suprimir a actividade eléctrica anómala que se rexistra nos electroencefalogramas e para iso utilízanse distintas combinacións de fármacos  antiepilépticos e incluso  corticoides.

Ademais do tratamento farmacolóxico, a atención psicolóxica e pedagóxica é imprescindible, e deberá ser individualizada. 

Nuns poucos casos, a síndrome de  Landau-Kleffner desaparece espontaneamente aos poucos meses. Pero o máis habitual é que dure anos e que tras un período de tempo variable desde o debut, a linguaxe xa non empeore máis ou mesmo mellore. 

Todos os tipos de evolución son posibles. Desde a recuperación total sen secuelas ou mellorías parciais que permiten unha vida normal, a déficits graves ou ausencia total de linguaxe.


FONTE: Mª José Más en Neuronas en crecimiento

VÍDEO. DISCAPACIDADE INTELECTUAL

A Xunta de Galacia, coa colaboración dunha serie de asociacións e fundacións do ámbito da discapacidade e o cine, produciu unha serie de cortos de animación sobre diversas discapacidades. A ver que vos parece.